بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ماده‌ی معدنی جدیدی در یک شهاب سنگ یافت شد. این ماده به‌نام اسکاتیت قبلا در آزمایشگاه ساخته شده، اما پیش از این در طبیعت دیده نشده بود.

ماده‌ی معدنی جدیدی در کناره‌ها‌ی یک جاده در یکی از شهر‌ها‌ی طلا‌خیز و دور‌افتاده‌ی استرالیا کشف شد. شهر ودربرن (Wedderburn) در قدیم یکی از شهر‌ها‌ی مورد تجمع معدن‌جویان بود و هنوز همین شرایط را دارد. اما هیچ ‌ کس تا‌به‌حال قطعه سنگی شبیه به این را ندیده بود. شهاب سنگ ودربرن در سال 1951 در شمال شرق این شهر کشف شد؛ تکه سنگ آسمانی کوچک و عجیبی که 210 گرم وزن دارد و از آسمان به زمین افتاده است. دانشمندان دهه‌ها برای رمز‌گشایی از راز‌ها‌ی این شهاب سنگ عجیب تلاش کردند و به‌تازگی توانستند یکی دیگر از راز‌ها‌ی آن را برملا کنند. در پژوهش جدیدی که به سرپرستی چی‌ما ، معدن‌شناس دانشگاه کلتک، انجام شد، دانشمندان توانستند شهاب سنگ ودربرن را تجزیه و تحلیل کنند و برای اولین‌بار وجود اسکاتیت (edscottite) در طبیعت را تأیید کنند. اسکاتیت، نوع کمیابی از ماده‌ی معدنی آهن کاربید است که پیش از این در طبیعت دیده نشده بود.
از آنجایی که منشا فضا‌یی شهاب سنگ ودربرن در همان ابتدا مشخص شد، این قطعه سنگ سیاه و قرمز توسط چندین تیم تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت؛ به‌طوری که تنها یک سوم از اصل نمونه همچنان دست‌نخورده باقی مانده است و در‌حال‌حاضر در قسمت زمین‌شناسی موزه‌ی ویکتوریا واقع در استرالیا نگه‌داری می‌شود. باقی‌مانده‌ی این سنگ برای تحلیل و بررسی مواد تشکیل‌دهنده، به‌صورت تکه‌ها‌ی جداگانه درآمده و در اختیار تیم‌ها‌ی تحقیقاتی قرار گرفته است. طبق بررسی‌ها‌یی که تا‌کنون روی این سنگ انجام گرفته، میزانی طلا و آهن و به‌همراه آن‌ها مواد معدنی مانند کاماسیت (kamacite)، اسکریبرسیت (schreibersite)، تائنیت (taenite) و ترویلایت (troilite) در این سنگ وجود دارد و به‌تازگی اسکاتیت نیز به این فهرست اضافه شده است. نام اسکاتیت به افتخار ادوارد اسکات، شیمی‌کیهان‌شناس دانشگاه هاوایی، روی این ماده گذاشته شده است. کشف ماده مذکور بسیار مهم است چرا که پیش‌تر، وجود این فرمول اتمی از آهن کاربید در طبیعت تأیید نشده بود. تأیید وجود چنین ماده‌ای در طبیعت از این جهت اهمیت دارد که نشان می‌دهد، عناصری از این دست باید رسما توسط انجمن بین‌المللی کانی‌شناسی (IMA) شناخته شوند. دهه‌ها است که نوع خاصی از ماده‌ی آهن کاربید که هنگام ذوب آهن تولید می‌شود، برای دانشمندان شناخته‌شده است. اما هم‌اکنون به‌لطف بررسی‌ها‌ی چی‌ما و آلن روبین ، ژئوفیزیکدان UCLA، اسکاتیت یکی از موادی است که در کلوپ مواد معدنی IMA به‌طور ویژه‌ای (بسیار ویژه‌تر از حد تصور) به‌رسمیت شناخته می‌شود. استوارت میلز، سرپرست ارشد بخش علوم زمین موزه‌ی ویکتوریا که دست‌اندر‌کار پژوهش اخیر نبوده است، در The Age گفت: در آزمایشگاه تا‌کنون بین 500 هزار تا 600 هزار ماده‌ی معدنی یافته‌ایم و این در‌حالی است که تعداد مواد معدنی یافت‌شده در طبیعت به 6 هزار مورد می‌رسد. پاسخ قطعی برای اینکه این قطعه اسکاتیت طبیعی چطور و چگونه به منطقه‌ی روستایی ودربرن رسیده است، وجود ندارد. اما طبق گفته‌ها‌ی جافری بونینگ از دانشگاه ملی استرالیا که دست‌اندر‌کار این پژوهش نبوده، ممکن است این قطعه سنگ در مرکز یک سیاره‌ی قدیمی تحت فشار و حرارت زیاد شکل گرفته باشد.
بونینگ به The Age گفت: ممکن است مدت‌ها پیش، این سیاره‌ی نگون‌بخت که تولیدکننده‌ی اسکاتیت بوده، با سیاره، قمر یا حتی یک خرده‌سیاره‌ی دیگر برخورد سهمگینی کرده باشد و همین اتفاق باعث از‌هم پاشیدن این سیاره در میان فضا و زمان شده است. تفکر بیشتر، ما را به سمت این گمان می‌برد که سال‌ها بعد، یکی از قطعه‌ها‌ی این سیاره به‌صورت تصادفی در ودربرن فرود آمده و فهم ما را از جهان، غنی‌تر از قبل کرده است. این یافته‌ها در American Mineralogist گزارش شده است.