بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - هر تشنج صرعی، بدون توجه به‌ شدت آن، باعث آسیب جدی به مغز می‌شود. اگرچه بسیاری از آن‌ها با دارو درمان می‌شوند، در برخی از بیماران روش جراحی مورد نیاز است.

بیماری صرع یکی از بیماری‌هایی است که باید به سرعت درمان شود، زیرا ‌باعث عقب ماندگی ذهنی به‌ویژه در دوران کودکی می‌شود. اما می‌توان بیماری صرع را با سه روش مختلف جراحی، درمان کرد. هنگامی که سلول­‌های مغزی سیگنال را به‌ یکدیگر منتقل می‌­کنند، مشکلاتی در این بین رخ می‌­دهد که مردم آن را به‌عنوان بیماری صرع می‌­شناسند. گاهی اوقات در حین تشنج، بیمار سقوط می‌­کند و از دهان او کف خارج می‌شود. برخی از تشنج­‌ها با فرایند تکه‌­برداری از مغز تشخیص داده‌ می­‌شوند، حتی اگر شدت آن فرق کند، آسیب‌­های ناشی از این تشنج‌­ها یکسان است. زیرا طی هر تشنج برخی از سلول­‌های مغزی از بین می‌رود. تشنج­‌های مکرر به‌‌ویژه‌ در دوران کودکی می‌تواند منجر به‌ عقب‌­ماندگی ذهنی نیز شوند. به‌ همین دلیل درمان باید بدون اتلاف وقت شروع شود. در حالی که‌ بیشتر بیماران با دارو درمان می­‌شوند، بعضی از آن‌ها مجبور به‌ استفاده‌ از روش‌­های جراحی می‌­شوند. پروفسور دکتر ممت اوزک معتقد است که نقص عصبی ابتدا باید به‌درستی شناسایی شود که بتوان روش جراحی آن را نیز تشخیص داد. روش‌­های جراحی به سه بخش تقسیم می‌­شوند:
برداشتن منطقه‌ معیوب قطع مسیرهای انتقال بین مناطق متداول قرار دادن باتری در کشور ترکیه از هر 250 نفر یک نفر دارای بیماری صرع است و این آمار نسبت بسیار زیادی برای کشور ترکیه و همچنین جهان است. حدود صد هزار نفر مبتلا به‌ صرع در ترکیه برای جراحی در نظر گرفته شده‌­اند. بااین‌حال، تعداد بیمارانی که‌ تا امروز عمل شده‌اند بیش از 2000 نفر نیست. صرع علت‌­های مختلفی دارد
پرفسورممت اوزک شکل‌گیری صرع را با این عبارت شرح می‌­دهد: «میلیاردها سلول در مغز ما وجود دارد که این سلول‌ها به‌طور مداوم در تماس با یکدیگر هستند و سیگنال‌ها را به یکدیگر می‌­فرستند. آن‌ها جریان­‌های الکتریکی را در یک سطح بسیار پایین انتقال می‌­دهند، یعنی برخی از سلول‌­ها که همواره در سطح بالای مغز هستند و به‌عنوان قشر(کورتکس) مغز نامیده می‌­شوند. کورتکس‌ها سیگنال‌های الکتریکی را به یکدیگر انتقال می‌­دهند. در حالت معمول هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت تا زمانی‌که همه سلول‌­ها وظیفه خود را به درستی انجام دهند. اما، اگر گروهی از سلول‌­ها به هر دلیلی تولید الکتریسیته را متمایز کنند یا به عبارت دیگر، اگر باعث ایجاد یک نوع اتصال کوتاه شوند، ممکن است باعث به وجود آمدن مشکلی در مغز شوند که به‌طور معمول این به‌عنوان تشنج صرعی نامیده می‌شود. علت­‌های ناشی از تشنج صرعی ممکن است مادرزادی نیز باشند. از میان این دلایل، عدم تعادل در بخش­‌های خاص مغز، طی دوره‌­ای که نوزاد در رحم رشد می­‌کند می‌تواند باعث پیدایش این بیماری شود، کمبود یا عدم وجود اکسیژن مغز، در طول زایمان و ازسوی دیگر یک تومور، کیست یا یک عارضه تروماتیک در سال‌­های بعد باعث به وجود آمدن صرع در افراد می‌شود. پروفسور اوزک می‌­گوید: «گاهی اوقات یک انتزاع ساده یا کشیدن دهان به یک سمت ممکن است در بیمار دیده شود، اما ممکن است در برخی از تشنج­‌ها فرد مبتلا به‌ صرع در خیابان غش کرده و تعادل خود را از دست بدهد یا اینکه دچار عدم کنترل ادرار باشد. بنابراین، بستگان بیمار نباید احساس دلسوزی یا ناامیدی داشته باشند، چرا که بیماران صرعی مبتلا به تشنج‌های شدید یا خفیفی هستند. اما از نظر پزشکان ممکن است این اتفاق ساده به یک بحران جدی بدل گردد. زیرا تعداد مشخصی از سلول­‌ها در هر تشنج از بین می‌­روند. به همین دلیل ضروری است که تشنج­‌ها را متوقف سازیم تا اطمینان حاصل شود که کودک در سنین بزرگسالی دچار اختلال­‌های ذهنی و جسمی نخواهد شد.» اول دارو، بعد جراحی!
برای اینکه متوجه شوید کودک شما به این نارسایی مبتلا است یا خیر، گرفتن مشاوره از یک پزشک متخصص می‌تواند بهترین نتیجه را برای شما به همراه داشته باشد. مطمئن‌ترین و بهترین روش برای تشخیص بیماری صرع، ام آر آی است که پس از مشاهدات تجربی توسط هر پزشکی تجویز خواهد شد. با اینکه‌ 75 درصد بیماران مبتلا به صرع با دارو درمان می‌­شوند، پروفسور اوزک معتقد است که در 20 تا 25 درصد از بیماران استفاده از دارو بی­‌اثر خواهد بود و این بیماران برای درمان این بیماری روشی جز جراحی نخواهند داشت. مطمئنا این بدان معنی نیست که‌ همه‌ بیماران که‌ با دارو درمان نمی‌­شوند باید زیر تیغ جراحی بروند. بلکه ممکن است جراحی نیز روی آن‌ها اثرگذار نباشد. بنابراین باید این مسئله توسط پزشک متخصص بررسی شود. همانطور که گفته شد، اینکه جراحی تا چه حد روی بیمار اثر دارد، باید توسط پزشک متخصص بررسی شود. اولین کاری که روی بیمار مبتلا به صرع صورت می­‌گیرد، تصویربرداری ام آر آی است. در تصویربرداری ام آر آی بخشی از مغز که دارای نارسایی است مشخص می‌شود اما متخصصان برای اطمینان بیشتر از روش ویدئوی ای ای جی (EEG) استفاده می‌کنند. در روش تصویربرداری ای ای جی (EEG) الکترودها روی سر بیمار قرار می­‌گیرند و تمام فعالیت‌­های مغز را برای مدت 24 تا 48 ساعت ثبت می‌­کنند. در همین حین، تصاویر ویدئویی کامل از بیمار گرفته می‌شود تا اگر حرکت ناخواسته‌­ای از بیمار سر زد، به‌صورت دقیق مورد بررسی قرار گیرد. هنگامی که تشنج رخ می­‌دهد، قسمتی از مغز که دچار نارسایی است با روش نقشه‌برداری روی کامپیوتر مشخص می‌شود. اگر این مشکل درهمان ناحیه‌ای باشد که در ام آر آی دیده شده‌، تشخیص محل تشنج دقیق است. سپس اعضای خانواده در مورد شرایط جراحی، خطرات و روند درمان مطلع می‌شوند. گاهی اوقات ممکن است قسمتی که دارای نارسایی است، به‌درستی مشخص نشود اما تصاویر ای ای جی یک حرکت غیر ارادی را ثبت می‌کنند که در این صورت آزمایش­‌های دقیق‌­تری لازم خواهد بود تا مرکز بیماری به‌درستی تشخیص داده شود. در صورتی که بخش آسیب‌دیده مغز تشخیص داده نشود، از روش ضبط تهاجمی استفاده می‌شود. در ابتدا بیمار به اتاق عمل منتقل می‌شود. جمجمه و قشر مغزی باز می­‌شوند. سپس الکترودهای پلاتین که یک روکش پلاستیکی نازک دارند، روی مغز قرار داده‌ می‌­شوند. پس از بستن قشر مغز و جمجمه، بیمار به آزمایشگاه ویدیویی ای ای جی منتقل می‌شود تا ناحیه دارای نارسایی به‌صورت دقیق‌­تر بررسی شود. گروه‌ جراحی صرع، در بیمارستان آجی بادام که مجموعه بزرگی از جراحان، متخصصان مغز و اعصاب است، روش­‌های موثری برای درمان این بیماری ارائه می‌­دهد. تشخیص درست و دقیق برای تعیین بیماری صرع مهم است
از آنجایی که هر الکترودی که در قسمت فوقانی مغز قرار دارد، دارای عددهای معینی است، سلول‌ معیوب دقیقا شناخته می‌شود و اگر وضعیت ویژه‌­ای رخ ندهد، این بخش از مغز با عمل جراحی برداشته خواهد شد. پروفسور اوزک معتقد است «اینکه‌ بیمار را بدون تعیین کردن بخش اولیه‌ تشنج به‌ اتاق عمل ببریم، یک اشتباه بزرگ است، چرا که ممکن است با جراحی یک ناحیه، نواحی دیگر به‌درستی شناسایی نشده و این بیماری ادامه یابد. البته باید توجه داشت که گاهی تعداد این نقاط به‌قدری زیاد خواهد بود که نمی‌­توان همه‌ی آن­‌ها را با جراحی برداشت و در چنین مواردی مسیرهایی که‌ منجر به‌ گسترش تشنج‌­های صرع در مغز می‌­شوند، با روش جراحی قطع می‌شوند که این روش «جراحی قطع» نامیده‌ می‌شود.» سومین روشی که می‌تواند برای بهبود این بیماری مؤثر باشد، روش «محرک اعصاب واگال» است. بنابراین بیمارانی که از دو روش قبل نتیجه نگیرند، باید با این روش روند درمان خود را ادامه دهند. همچینین دکتر اوزک معتقد است «در این روش که 60 درصد شانس موفقیت دارد، یک ژنراتور سیگنال با قطر 4 سانتی‌متر زیر پوست پایین سینه‌ بیمار قرار می‌­گیرد و یک سیم از قسمت چپ مغز به باتری متصل می‌شود. درنهایت جراح تصمیم می­‌گیرد که باتری چگونه‌ کار کند و در چه زمانی می­‌خواهد سیگنال‌ها را به مغز ارسال کند، این دستورها ازطریق کامپیوتر به باتری منتقل می­‌شوند و پزشک باید به‌درستی این سیگنال‌ها را مورد بررسی قرار دهد. باید توجه داشت که در این روش تمام نقاطی که باعث ایجاد تشنج در بیمار می‌شود، متوقف نخواهند شد.» به‌طور کلی اگر یک کودک در ماه حدودا 50 بار دچار تشنج شود، پس از استفاده از یکی از روش­‌های فوق این عدد تا حد چشمگیری کاهش خواهد یافت و می‌­توان گفت کودک در سنین بزرگسالی دچار اختلال­‌های ذهنی و جسمی نخواهد شد. آیا صرع باعث عقب ماندگی ذهنی می‌شود؟ بیماری صرع اگر درمان نشود باعث ایجاد مشکلات جدی خواهد شد. به‌‌خصوص در دوران کودکی به‌ دلیل تشنج در بافت مغزی، باعث کاهش در مراحل رشد کودک می‌شود که آثار جبران‌ناپذیری را به همراه خواهد داشت. بنابر نظریات دکتر اوزک: «یک کودک دو الی سه ساله‌ که‌ به‌طور میانگین بین 2 تا 3 تشنج در روز دارد، شانسی برای اینکه‌ ذهنی سالم داشته‌ باشد، نخواهد داشت. حتی اگر تشنج فقط یک انقباض ساده‌‌ی ماهیچه‌­های دهان باشد. باید حتما از یک دکتر متخصص مشاوره گرفت.» برخی از بیماران شانس بهبودی را حتی در صورت انجام دادن عمل جراحی نخواهند داشت. به همین علت پروفسور اوزک تأکید می‌­کند که پزشکان باید در ابتدا تشخیص صحیح را در نظر بگیرند و همچنین می­‌گوید: «مدت کوتاهی پس از جراحی، داروهای صرعی که قبلا استفاده‌ شده است به بیمار داده می‌شود. این داروها به‌مرور یکی پس از دیگری باتوجه‌ به روند جراحی متوقف می‌­شوند.» برای اطلاعات بیشتر شما می‌­توانید به سایت بیمارستان آجی بادام مراجعه فرمایید.