بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ترنجی / وقتی با یک سوژه (چه شی و چه فرد یا هر موجود یا وجود دیگر) رو به رو می شوید باید در مرحله اول بدانید که می خواهد “درباره چه موضوعی” باشد. مثلا یک “مدیر بخش تبلیغات” به صورت کلی درباره “تبلیغات” است پس اگر درباره “محتوا” با آن وارد صحبت شوید، چیزی دستگیرتان نمی شود. در موبایل ها هم همین است. برخی موبایل ها “درباره قیمت”، برخی “درباره عملکرد” و یا مثلا برخی “درباره تلاش برای دنباله‌رو بودن” هستند. گلکسی زد فلیپ و معدودی دیگر “مسحورکننده بودن” هستند. می دانید درباره چه صحبت می کنم؟ اینکه وقتی موبایل را دیدید درباره دوربین یا دیگر مواردش صحبت نمی کنید، کنجکاوانه آن را باز می کنید و چند ثانیه به فکر فرو می روید، درباره این صحبت می کنم. به همین دلیل عنوان نقد و بررسی سامسونگ گلکسی زد فلیپ را “مسحورکننده” در نظر گرفتم چون اگر بخواهید به قیمت یا مشخصات و حتی بهینه‌گی کارایی فرم‌فکتور نگاه کنید چیز جذابی دریافت نمی کنید اما سِحر ویژه ای در آن وجود دارد که همچنان چشمان شما را به خودش خیره نگاه می دارد و فکر می کنید که اصلا هر چه که هست، این خیلی خاص به نظر می رسد و من می خواهمش!
گوشی های تاشو اول راه هستند و هر نمونه‌ای از آن ها می تواند به همین شکل نظر کاربران را به خود جلب کند. مثلا گلکسی فولد یا هواوی Mate X یا حتی موترولا ریزر توانایی مسحورکننده بودن را دارند. در بین این نام ها اما فقط یک دستگاه وجود دارد که “واقعا” فروخته می شود و به صورت قابل توجه در دسترس بوده و آن گلکسی فولد است. این عبارت حداقل در بازار ما کاملا صحیح است و در بازارهای دیگر با وجود عرضه محدود سه نام دیگر اما به گستردگی فروش گلکسی زد فلیپ نبوده است.
دلیل چیست؟ مشخصا آماده بودن محصول و نزدیک بودن به دستیابی فرم‌فکتور گوشی تاشو، پرسش اما اینجاست که آیا گلکسی زد فلیپ فرم فکتور صحیح و مبنای تولید گوشی تاشو خواهد بود؟ پاسخ به این سوال از نظر تکنیکی سخت است اما تجربه کاربری همیشه صادق است، من بر اساس تجربه کاربری خودم می گویم مادامی که برای باز شدن دستگاه نیاز به دو دست باشد، خیر!
شاید باز شدن با دو دست برای دستگاهی در شکل گلکسی فولد یا هواوی Mate X که در حقیقت به نوعی تبلت تاشو هستند طبیعی باشد اما برای موبایل نه. ببینید ما عادت داریم که وقتی موبایل‌مان از جیب بیرون می آید محتوا را ببینیم اما در گلکسی زد فلیپ اینطور نیست، شما یک مرحله که عموما به یک دست دیگر نیاز دارد را در پیش دارید و آن باز کردن دستگاه است. شاید لذت بستن دستگاه پس از استفاده بتواند این را برطرف کند (!)‌ اما حقیقت این است که یک قدم اضافه برای دیدن محتوا و رسیدن به هدف اضافه شده است.
وقتی گلکسی فولد را به صورت بسته درون جیب شلوار خود قرار می دهید به دلیل ضخامت 17.3 میلی متری و اندازه کوچک در هنگام بسته شدنش، یک شی عجیب برجسته در جیب شما دیده می شود که نمی توان گفت مثلا خوب است چون فضای کمتری از جیب من را گرفته ولی برجسته تر است یا اینکه بد است چون برجستگی آن توجه را جلب می کند، در کل باید بگویم که این عجیب است. درباره گلکسی Z Flip برخی موارد عجیب است و یک دلیل فرم‌فکتور جدید آن و عادت‌های چند‌ین ساله ما با موبایل‌های لمسی تخت است.
جالب اینکه در حالت باز ضخامت 7.3 میلی متری دارد. با یک ضرب ساده شاید انتظار داشته باشید وقتی گلکسی زد فلیپ بسته است ضخمات 14.6 میلی متری داشته باشد نه 17.3 میلی متری. بله، این ضخامت مربوط به ضخیم ترین بخش دستگاه یعنی در قسمت لولا است که یک گپ 2.7 میلی متری قرار دارد.
بد نیست در همین تصویر درباره حسگر اثراگشت روی لبه دستگاه هم صحبت کنیم ما را بیشتر پیش عاشق حسگرهای اثرانگشت خازنی سنتی می کند.
به هر حال برای قرینه بودن دستگاه، سامسونگ مجبور بوده تا نسبت نمایشگر عجیب 22:9 را برای گلکسی زد فلیپ استفاده کند. با این انتخاب، فرم فکتور گلکسی زد فلیپ برای برخی محتواها مثل بازی‌ها، ویدیوها یا حتی ترم افزارها بهینه نباشد و شاهد فضاهای سیاه گاه و بی‌گاه در عرض یا طول نمایشگر هستیم. این نمایشگر عریض مثلا در استوری اینستاگرام (برای حفظ محتویات کلی استوری) بخش های سیاه بزرگی در بالا و پایین نمایشگر دارد اما در برخی موارد که از این نمایشگر فوق عریض پشتیبانی می شود می توانید داده های خیلی بیشتری را در یک نگاه ببینیم و این مفید است.
کیفیت ساخت اما بخشی است که نمی توان گلکسی Z Flip را زیر سوال برد و در مقایسه با دیگر تولیداتی که تا کنون روانه بازار شده این دستگاه با کیفیت‌ترین محصول بازار است و این لقب را به راحتی و با اعتمادبه‌نفش بالا به آن می دهیم. در بالا بودن کیفیت ساخت این دستگاه همین بس که به راحتی و بدون هیچ موضوع قابل توجهی، باز و بسته می شود. این یعنی نه صدای اضافی، نه عملکرد نابه‌هنجار لولا یا نگرانی از بابت ظرافت بیش از حد دستگاه در این دستگاه دیده نمی شود.
این به دلیل لولای با کیفیت طراحی و استفاده شده توسط سامسونگ در گلکسی زد فلیپ است. لولا چالش اصلی یک دستگاه تاشو است و اینجا سامسونگ عملکرد قابل توجهی را از خود نشان می دهد.
از دیگر موارد طراحی می توان به نمایشگر دوم کوچک اشاره کرد یا اینکه مثلا برای پاسخ دادن تماس لزوما باید باز شود. درباره مورد اول باید بگویم که نوتیفیکیشن ها یا کنترل موزیک و تماس روی همین نمایشگر کوچک 1.1 اینچی قابل انجام است اما نه، این ایده‌آل ترین حالت نمایشگر دوم یک گوشی تاشو نیست.
درباره لزوم باز کردن دستگاه برای تماس بگویم که بله، ما تقریبا به یاد نداریم موبایل تاشویی (توجه کنید که تبلت های تاشو مانند گلکسی فولد یا میت ایکس در این دسته بندی جای نمی گیرند) را در حالت بسته بتوان با آن ها صحبت کرد یا اینکه اصلا کاربران در نگاه اول چنینی چیزی را بخواهند اما وقتی در حالت بسته گوشی شما زنگ می خورد و دست دیگر شما مشغول است برای داشتن این ویژگی خیلی خوشحال می شدید که متاسفانه وجود ندارد.
شیشه فوق نارک یا UTG در گلکسی زد فلیپ سبب می شود که سامسونگ خیلی به خود افتخار کند و این موبایل را اولین دستگاه تاشو دارای “شیشه تاشو” بنامد. در حقیقت همینطور است اما به دلیل ضخامت بسیار کم این شیشه برای قابل تاشو بودنش، خیلی آسیب پذیر است پس سامسونگ آن را با یک لایه محافظ پلاستیکی پوشانده تا از آسیب دیدن در اثر تماس با ناخن یا موارد دیگر در امان باشد.
رنگ‌های گلکسی زد فلیپ واقعا زیبا هستند و این گرادیانت‌ها می توانند جالب بتوجه باشند. هر چند این دستگاه برخلاف اکثر پرچمدارهای فعلی بازار ضدآب نیست اما خب قابل درک است و اینجا لزوما نمی توان به آن ایرادی وارد کرد.
برخی ویژگی های کوچک هم وجود دارد که سامسونگ در طراحی گلکسی Z Flip به آن ها دقت کرده و جالب توجه است. مثلا اینکه وقتی دستگاه در حالت بسته قرار می گیرد، عملکرد دکمه‌های تنظیم صدا جابه‌جا می شود تا وقتی آن را در حالت بسته در دست دارید به صورت منطقی دکمه ای که بالا قرار دارد (و در حالت باز دکمه پایین است و صدا را کم می کند) صدا را زیاد کند.
سامسونگ از زمان گلکسی نوت اج نمایشگر منعطف OLED را در مقیاس تجاری و در موبایل‌ها استفاده کرد و این پنل لزوما نقطه اوج طراحی گلکسی زد فلیپ نیست. در حقیقت مکانیسم طراحی و فرم‌فکتور سِحر اصلی دستگاه است ولی مشخصا نمی توان از نمایشگر با کیفیت و جذاب آن گذشت.
شاید نمایشگر Z Flip در دسته QHD ها نباید و یک FHD خیلی عریض به شما برود اما فکر نمی کنم از این بابت اصلا چیزی را متوجه شوید چون چگالی پیکسل بالای 400 پیکسل حتی برای پیکسل های Pentile نمایشگر OLED هم عالی است.
در مورد تاشو بودن نمایشگر باید بگویم که مشکلی به نظر نمی رسد. تنها موضوعی که باید عنوان کنم این است که شاید به مرور زمان مثلا شاهد فرورفتگی‌هایی در پوشش پلاستیکی روی نمایشگر باشید که این کمی عجیب است اما خیلی در تجربه کاربری اثری ندارد و در صورت توجه ویژه، متوجه آن می شوید.
در بخش لولا شاهد مقداری تورفتگی هستیم یا مثلا برای سوراخ نمایشگر دوربین سلفی هم همینطور است. در تجربه کاربری ما این موضوع نگران کننده ای نبود.
روشنایی در حداقل و حداکثر خود کاملا راضی کننده است و چه زیر نور خورشید یا پیش از خواب در اتفاق تاریک اذیت نخواهید شد. نقدی که در این قسمت وجود دارد مشخصا به حداکثر روشنایی نمایشگر در حالت دستی است که انتظار داشتیم مقداری بیشتر باشد.
نمایشگر کوچک 1.1 اینچی روی قاب پشتی موارد حیاتی را پشتیبانی می کند اما به نظر من باید موارد بیشتری را هم ارایه کند. پرکاربرترین ویژگی های آن را می توان را در نمایش نوتیفیکیشن ها، کنترل موزیک و نمایش دادن حدود کادر برای گرفتن عکس سلفی با دوربین اصلی در حالت بسته است. این آخری می تواند عکس های سلفی عالی را برای شما اریه کند.
فقط یک مورد دیگر در بخش نمایشگر باقی می ماند که مستقیما به آن مربوط نیست و مخلوطی از تصمیم های طراحی و نمایشگر است. به دلیل محافظت از نمایشگر، علاوه بر پوشش پلاستیکی روی نمایشگر، لبه های پلاستیکی برجسته روی اطراف نمایشگر وجود دارد. این لبه های برجسته سبب می شود که اگر شما ژست های لمسی را برای ناوبری اندرویدی استفاده کرده باشید، مقدای با اجرای آن ها به مشکل بخورید چون این ژست های برای لمس از لبه نمایشگر نوشته شده اند اما وقتی انگشت شما از لبه پلاستیکی روی لبه نمایشگر می رسید مقداری جلوتر از حد مشخص شده بوده و کمی قلق‌گیری عادت دستگاه، زمان می برد.
همچنین قابل ذکر است که در رابط کاربری دوربین از حالت تمام صحفه با نسبت تصویر 22:9 هم پشتیبانی می شود که با وجود کراپ کردن تصویر اما می تواند حس خوبی در هنگام عکاسی با View Finder تمام صفحه ارایه کند.
ببینید ما حداقل یک سالی هست که درگیر ویژگی های دوربین موبایل از جمله چند-دوربینه بودن و رزلوشن‌های بالا شده ایم. خب حقیقت این است که در 90٪ اوقات ما به حالت خودکار دوربین اصلی متکی هستیم و این یعنی نه هیچ کدام از دوربین های دیگر یا رزلوشن بیشتر.
گلکسی Z Flip از هیچ زاویه ای یک مدعی در بخش دوربین نیست اما حقیقتا من تجربه راضی کننده ای با دوربین این دستگاه دارم. دوربین دوگانه گلکسی زد فلیپ شامل دو دوربین 12 مگاپیکسلی است که یکی دوربین اصلی و دیگری زاویه دید عریض است. حسگر تصویر بزرگ دوربین اصلی اندازه پیکسل های 1.4 میکرومتری را با f/1.8 و فوکس فوق سریع دوال پیکسل ارایه می کند که مجموعه لنز از OIS یا لرزشگیر اپتیکال تصویر هم پشتیبانی می کند.
دوربین زاویه دید عریض یک دوربین 12 میلی متری است که عریض‌ترین در نوع خود در بین موبایل‌های پرچمدار جدید است و به لطف پردازش تصویر ویژه سامسونگ تصاویر بسیار جذابی را چه در روز و چه در شب (با حالت عکاسی ویژه شب) ثبت می کند. از دوربین اصلی دستگاه می توانید برای فیلم برداری بسیار خوب استفاده کنید. در بخش فیلم برداری، دوربین اصلی فیلم برداری 4K با نرخ 60 فریم برثانیه یا مثلا پشتیبانی از استاندارد HDR10+ را ارایع می کند. همچنین فیلم برداری اسلوموشن 240 فریم FHD و 960 فریم HD نیز اینجا وجود دارد.
دوربین سلفی یک دوربین 10 مگاپیکسلی با پیکسل های بزرگ 1.22 میکرومتری است و از فیلم برداری 4K هم پشتیبانی می کند. شما می توانید حتی در حالت بسته به جای دوربین سلفی با دوربین اصلی عکاسی کنید.
برای استفاده از دوربین گلکسی زد فلیپ در حالت بسته کافی است که دوبار روی دکمه قفل بزنید و حدود کادر دوربین را از نمایشگر کوچک بیرونی بیینید. حالا می توانید با دکمه های تنظیم حجم صدا از دوربین استفاده کنید.
یا مثلا در حالت تاشده، شما می توانید موبایل را بدون نیاز به پایه روی هر سطح قابل اعتماد قرار دهید و مثلا عکاسی نوردهی طولانی (Long Exposure) کرده یا مثلا تایم-لپس بگیرید. این با اختلاف مفیدترین کاربرد تاشو بودن گلکسی زد فلیپ به نظر من است.
به صورت کلی اگر نیازی به زوم یا عکاسی پرتره نزدیک با لنز مثلا حدود 50 میلی متری ندارید، عکاسی و فیلم برداری گلکسی زد فلیپ کاملا راضی کننده است و یکی از بهترین های کلاس خود به شمار می رود.
در بخش سخت افزار و نرم افزار باید بگویم که تجربه کاربری که از یک پرچمدار سامسونگ انتظار دارید اینجا وجود دارد. درست است که تراشه این دستگاه جدیدترین نیست و با توجه با قیمت 1400 دلاری آن ناامیدکننده است اما حقیقتا اگر کسی به شما نگوید که این اسنپدراگون 855 پلاس است و اسنپدراگون 865 نیست، تفاوتی بین تجربه کاربری آن و مثلا گلکسی اس 20 (به جز بحث نمایشگر 120 هزتر گلکسی اس 20) نمی بینید. پس اینطور بگویم با اسنپدراگون 865 ما خوشحال تر بودیم اما فقط چون چیپست جدیدتری است و لزوما در بحث کاربری از جمله اکثر پردازش ها و یا بازی ها هیچ مشکلی وجود ندارد.
سامسونگ برای گلکسی Z Flip فقط یک مشخصات در نظر گرفته و آن 256 گیگابایت حافظه داخلی UFS 3.0 و 8 گیگابایت حافظه رم است. قابل توجه کاربرانی که به کارت حافظه جانبی اهمیت می دهند اینکه گلکسی زد فلیپ از این ویژگی پشتیبانی نمی کند و فقط دو اسلات سیم کارت نانو را می تواند پشتیبانی کند.
دو باتری با مجموع حجم 3300 میلی آمپر درون دو بخش این دستگاه قرار گرفته و در نگاه اول به نظر می رسد که عمر باتری کمی را ارایه کند. در کمال تعجب اینطور نیست. من برای تماشای یک ساعت ویدیو با هندزفری USB C و نور نمایشگر حداکثر تنها مصرف 7 درصد باتری را شاهد بودیم که این یعنی حدود 14 ساعت پخش ویدیو و در حقیقت خیلی بیشتر از انتظار من بود.
شارژر سریع 15 وات درون جعبه گلکسی زد فلیپ ارایه می شود و این دستگاه از شارژ وایرلس و شارژ وایرلس معکوس برای شارژ کردن دیگر دستگاه ها پشتیبانی می کند.
عملکرد بلندگوی تکی گلکسی زد فلیپ یک عملکرد عادی بود و موضوع قابل ذکری برای آن نداریم مگر اینکه به راحتی با یک دست پوشیده می شود و شما صدا را از دست می دهید.
در بخش رابط کاربری سامسونگ از رابط کاربری One UI 2.0 خود بهره برده است و اگر کاربر اندروید باشید شاید این یکی از بهینه‌ترین رابط کاربری ها برای شما باشد. البته توجه کنید که رابط کاربری علاوه بر ویژگی هایی مثل امکانات و نرم افزارهای پیش فرض مشخصا به عادت شما بستگی دارد و نمی توان به قعطیت گفت سلیقه همه کاربران (که در اینجا عموما از عادت آن ها سرچشمه می گیرد) را راضی می کند یا نه.
من جمع بندی کوتاهی برای گلکسی Z Flip دارم، اگر دوست دارید دیگران را تحت تاثیر قرار دهید این تنها گزینه موجود در بازار برای شماست. اگر دوست دارید مسحورکننده باشید و یک موبایل متفاوت در دست داشته باشید باز هم این گلکسی زد فلیپ است که شما را راضی می کند. در غیر این صورت اگر پرچمدار تا دندان مسلح می خواهید نه، گلکسی زد فلیپ گزینه خرید شما نیست.
اگر درباره قیمت زیاد آن بپرسید باید بگویم هر چیزی هزینه دارد، اول بودن، خاص بودن و مسحور کننده بودن هزینه دارد که قیمت 1400 دلاری برای آن کاملا منطقی به نظر می رسد اما اگر بخواهید به مشخصات روی کاغذ بپردازید، خیر. همچنین توجه داشته باشید شما با پرداخت این هزینه علاوه بر پرداخت ارزش مادی قطعاتش، هزینه سال‌ها تحقیق و توسعه برای تولید این مسحورکننده را می پردازید.
نظر شما درباره گلکسی زد فلیپ چیست؟