مقدمه:
در مراحل جهاني شدن کالاها و خدمات، بازاريابي بطور گسترده اي در تمامي کشورها مورد استفاده قرار ميگيرد و لذا در اين راستا اينترنت توان بالقوه زيادي براي نفوذ جهاني داشته و در واقع اينترنت يک رسانه جهاني بازاريابي با امکانات نامحدود مي باشد ( فروزنده و همکاران، 1390). در 20 سال اخير، اهميت استفاده از اينترنت بعنوان ابزار بازاريابي رقابتي توسط بسياري از صاحبنظران و محققين مورد تاييد قرار گرفت. در واقع اينترنت پلي بين سازمان ها و سرمايه گذاراني است که در سطح محلي، منطقه اي يا بين المللي با هم رقابت مي کنند (Ivanov, 2012).
 از جمله محققيني که در اين راستا تحقيقاتي را انجام دادند مي توان به موارد زير اشاره نمود:
بلاتبرگ و ديتون  در پژوهشي که در سال 1991  انجام دادند به تعامل دوطرفه و ضرورت ديالوگ به جاي مونولوگ در اين رسانه تاکيد کرده اند.
هافمن و نواک که از پيشگامان عرصه تعامل پيشرفته هاي الکترونيکي و رفتار مصرفي هستند در مقاله اي  در سال 1997  بيان نمودند که امکان پياده سازي پارادايم بازاريابي مدرن ، طبق الگوي بازاريابي سنتي وجود ندارد . فرايند بازاريابي مدرن با افزايش نقش مصرف کننده و فناوري هاي پيش رفته تعاملي بين توليد کنند و مصرف کننده همراه است .
هايکل  در سال 1998 ورود اينترنت و فناوري اطلاعات در حوزه تجارت را مهم ارزيابي کرده و بازي با مشتريان را بسيار پراهميت تر از بازي عليه رقبا دانسته است .
اکلر و کاتلر در سال1999 بيان نمودند که عدم انطباق سلسه مراتب سازمانهاي واقعي با سلسله مراتب موجود در سازمانهاي مجازي و افزايش ظرفيت ، تحميل اراده مشتري در فرايندهاي مختلف ، از ويژگيهاي سازمانهاي جديد است . بازاريابها در تعامل با خريداران بسيار موثرتر از فروشنده ها هستند و بيشتر بعنوان مشاور مشتري ظاهر مي شوند .
 هموند  و همکاران (2000) طي تحقيقات خود بيان نمودند که استفاده کنندگان از اينترنت معمولا به فناوري و فوايد ناشي از آن علاقه مندند و آن را مهم و ارزشمند مي دانند .
در حال حاضر، هنوز شبکه هاي جهاني کامپيوتر دوران کودکي و طفوليت خود را سپري مي کنند، اما از آنجايي که با رشد هر چه بيشتر ، اين فرايند پيچيده تر خواهند شد لذا در آينده گسترش هر چه بيشتر کاربردي بودن و سودمند بودن کامپيوتر را شاهد خواهيم بود که مانند کاربرد برق و تلفن همه خانه هاي افراد  و ادارات و سازمان ها در سطح کشور را سرويس دهي خواهد کرد (Kleinrock, 2003) . طبق اين موضوع کاتلر  (2000( مراحل تکوين بازارهاي جديد را اينگونه نشان مي دهد :