منظره چنداني براي نگريستن نيست: يک ساختمان اداري بي نام در حومه شهر که ميان يک مرکز خريد و يک نمايندگي فروش خودرو واقع شده است.

اما اين سازمان پروژه هاي تحقيقاتي پيشرفته دفاعي يا «دارپا»، در ابداع بسياري از تکنولوژي هاي مشهور اين عصر، از اينترنت گرفته تا سيستم موقعيت يابي جهاني براي هواپيماهاي رادارگريز، نقش داشته است. آراتي پاراباکار، رييس دارپا به شوخي مي گويد: آتش را هم اين سازمان اختراع کرده است.

سازمان دارپا جسورانه درگير تحقيقاتي است که از ديد ناظران بيروني همانند داستان هاي علمي تخيلي هستند. براي مثال، اين سازمان برنامه اي براي کشف چگونگي استفاده از ميکروب ها به منظور تشخيص و مرمت مواد پوسيده و خرده شده دارد. همچنين اين سازمان قصد دارد کيت کشت سلول هاي خوني طراحي کند تا براي تزريق خون در ميدان هاي جنگ مورد استفاده قرار گيرد. دارپا نيز طرحي براي ساخت روبات هايي دارد که بتوانند براي عبور از ورودي هاي کوچک تغيير شکل دهند و پس از عبور دوباره به حالت اول خود بازگردند.

آمريکا بيش از هر کشور ديگري در زمينه تحقيق و توسعه سرمايه گذاري مي کند و سازمان هايي چون دارپا در اين زمينه پيشتاز هستند. با اين وجود، براساس آخرين محاسبه بنياد ملي علوم آمريکا، سهم اين کشور از هزينه جهاني براي تحقيق و توسعه از 38 درصد در سال 1999 به 31 درصد در سال 2009 کاهش يافته است. در حال حاضر بر اساس سهمي از توليد ناخالص داخلي، آمريکا در زمينه سرمايه گذاري در برنامه هاي تحقيق و توسعه در رتبه نهم جهان قرار دارد. تحقيق و توسعه 9/2 درصد از توليد ناخالص داخلي اين کشور را تشکيل مي دهد. سرمايه گذاري در بخش تحقيقات در مدت رکود اقتصادي براي يکي دو سال کاهش يافت، در حالي که در ديگر کشورها به سرعت رشد کرد. براي مثال، در دهه منتهي به سال 2009 سرمايه گذاري در زمينه تحقيق و توسعه چين سالانه تا 20 درصد افزايش يافت.

رابرت اتکينسون از بنياد اختراعات و فن آوري اطلاعات(ITIF) مي گويد: اعتبار مالياتي براي تحقيق و توسعه سخاوتمندانه نيست و تنها 6 درصد مقدار سرمايه گذاري شده توسط شرکت ها را جبران مي کند، در حالي که اين ميزان در چين 14 درصد و در دانمارک 29 درصد است. گرچه هنوز سهم آمريکا از انتشار مقالات علمي در نشريات برجسته بيشتر از هر کشور ديگري است، اما از 40 درصد در سال 1980 به 29 درصد در سال 2008 کاهش يافته است. 42 درصد از آمريکايي ها مدرک دانشگاهي دارند و در اين زمينه در رده دهم جهان قرار گرفته اند، با اين وجود از کره جنوبي 16درصد عقب هستند. سرمايه گذاري هاي مخاطره آميز به عنوان سهمي از توليد ناخالص داخلي تنها نيمي از اين سرمايه گذاري ها در فنلاند يا سنگاپور است.

اما، حتي بر اساس معيارهاي مختلفي که ITIF بر مبناي چنين آماري گردآوري کرده است، آمريکا چهارمين کشور پرورش دهنده ابداعات باقي مانده است (گرچه در سال 2000 در اين مورد اول بود). کشورهايي که بالاتر از آمريکا قرار دارند، يعني سنگاپور، فنلاند و سوئد، نسبتا کوچک هستند. قدرت هاي اقتصادي در حال رشد مانند: برزيل، چين و هند در پايين اين فهرست جاي دارند.

علاوه براين، تنزل رتبه آمريکا به دليل انجام تحقيقات کمتر نبوده است، بلکه به اين علت بوده که کشورهاي ديگر تحقيقات بسيار بيشتري انجام داده اند. ابداع بازي اي با مجموع صفر نيست. ايده هاي خارجي به بهبود ايده هاي آمريکايي کمک مي کنند، اختراعات خارجي تقويت بهره وري آمريکا را درپي دارند و رشد در بازارهاي خارجي فرصت هايي را براي شرکت هاي آمريکايي فراهم مي آورد.

در شرايط مطلق، سرمايه گذاري آمريکا در زمينه تحقيق و توسعه در حقيقت به سرعت رشد داشته است. سرمايه گذاري در اين بخش حتي پس از کاهش اندک در سال 2009، 25 درصد بيشتر از سال 2004 بود. طي اين پنج سال سرمايه گذاري در بخش تحقيق و توسعه با رشد 8/5 درصدي در سال، سريع تر از کل اقتصاد (با رشد 3/3 درصدي) بوده است. اما به عنوان سهمي از توليد ناخالص داخلي اندکي کمتر از رکورد 9/2 درصدي که در سال 1964 به آن رسيد، بود.

بر اساس مطالعه انجام شده توسط موسسه بروکينگز، تعداد ثبت اختراعات در آمريکا در حال رشد است و نسبت به جمعيت اين کشور نزديک به بالاترين سطح تاريخي خود قرار دارد. ثبت اختراع از اواخر دهه 1980 تاکنون به طور پيوسته افزايش داشته است.

با توجه به ديگر معيارها نيز آمريکا جايگاه غبطه آوري در جهان ايده ها دارد. يک نمونه اينکه آمريکا به طور چشمگيري پذيراي ايده هاي جديد است. براي مثال، بسياري از ايالت هاي آمريکا مقرراتي را براي استفاده از خودروهاي بدون راننده تنظيم کرده اند. اين در شرايطي است که عرضه اين گونه خودروها به بازار سال ها زمان خواهد برد. حتي بدبين ترين افراد نسبت به چشم انداز آمريکا، تصديق مي کنند که دانشگاه هاي اين کشور بهترين دانشگاه هاي جهان هستند. براساس بررسي دانشگاه لايدن هلند از 30 دانشگاهي که به طور منظم در نشريه هاي دانشگاهي تحقيق ارائه مي کنند، 27 دانشگاه آمريکايي هستند. همچين بنياد ملي علوم آمريکا مي گويد: اين کشور بيش از گذشته محقق علمي دارد.

اما اين محققان چقدر فعال هستند؟ به نظر مي رسد اين روزها، يک اختراع محققان و هزينه هاي بيشتري به خود اختصاص مي دهد. اين در شرايطي است که احتمالا در آينده کسب بودجه دولتي دشوارتر خواهد شد. بودجه دارپا و ديگر سازمان هاي دولتي مانند موسسات ملي بهداشت، از بخش اختياري بودجه دولت تامين مي شود و کنگره به احتمال زياد اين بخش از بودجه را کاهش مي دهد.

با توجه به اينکه دولت تنها 31 درصد از بودجه بخش تحقيق و توسعه را تامين مي کند، کاهش بودجه تاثيري چندان جدي نخواهد داشت. با اين وجود دولت بيش از نيمي از مخارج تحقيقات اساسي آمريکا را مي پردازد. در عوض، کسب و کارها تمايل دارند کمتر به تحقيق و بيشتر به توسعه بپردازند. براساس اعلام بروکينگز، تحقيقاتي که سرمايه آنها توسط دولت تامين مي شوند منجر به اختراعات باکيفيت تري نسبت به تحقيقات انجام شده توسط کسب و کارها مي شوند.

اما ترکيبي از تحقيقات اساسي که بودجه آنها توسط دولت تامين شده است و توسط کسب و کارها اجرا و توسعه يافته اند منجر به دو نوآوري اي شده اند که به خروج آمريکا از رکود اقتصادي اخير خود کمک کرده اند. اين دو نوآوري عبارتند از: شکستگي هاي هيدروليکي و حفاري افقي. در شکستگي هيدروليکي مخلوطي از شن، آب و مواد شيميايي به صخره هاي حاوي نفت و گاز تزريق مي شود تا امکان آزاد شدن هيدروکربن فراهم شود. حفاري افقي امکان دسترسي به لايه هاي نازک نهشت را آسان تر و امکان حفاري چندين چاه را از يک مکان فراهم مي کند. از دهه 1970 تحقيقات پراکنده اي تحت حمايت وزارت انرژي در اين دو زمينه انجام شده است، اما اين تحقيقات در دهه 1990 زماني که بخش خصوصي به آن پيوست، تکميل شد. اکنون اين دو نوآوري موجب تقويت عظيم صنعت نفت و گاز و در نتيجه کل اقتصاد شده اند.