بازاریابی سیاسی - تصمیم های اندکی هستند که در خلاء و بدون دخالت دادن گروه های دیگر یا هماهنگی با دیگر
اثرگذاران و تصمیم گیران اتخاذ شوند. اینکه کجا زندگی می کنیم، اینکه کجا کار می کنیم،
خودروهایی که استفاده می کنیم و حتی خمیردندان هایی که استفاده می کنیم، همه و همه
نتیجه تعاملات ما با دیگران است. شاید این تصمیم ها مبنای علمی نداشته باشند، اما مطمئنا
همگی اطلاعاتی هستند که از دیگران به ما منتقل شده و به شدت بر انتخاب های ما تاثیر
می‌گذارند.
بدیهی است که آن کسب و کارها محصولات و خدمات را بر اساس ویژگی ها و خصوصیات افرادی
تبلیغ و
بازاریابی می کنند که ما بخش هایی از زندگی خودمان را با آنها تقسیم می کنیم یا به
اشتراک می گذاریم.
این افراد می توانند از جمله دوستان ما در محیط ورزش، همکاران ما در محیط کار یا ستاره های
معروف و شناخته شده باشند. اگر ما احساس شبیه بودن، درک کردن آنها یا موقعیت آنها را در
خود داشته باشید، می توانند به عنوان یک گروه مرجع برای ما در نظر گرفته شوند.
گروه مرجع به چه صورت تعریف می شود؟
پروفسور
بازاریابی لارس پِرنِر Lars Perner از دانشگاه کالیفرنیا جنوبی ادعا می کند که سه
فاکتور مختلف در پیدا شدن یک تشابه با یک گروه مرجع تاثیر گذار می باشد. افراد مختلفی وجود
دارند که ما آرزو می کنیم تا شبیه آنها باشیم که از جمله آنها می توان به ستاره های سینما،
قهرمانان ورزشی و مقامات ارشد دولتی اشاره کرد.
ممکن است اصلا آنها را از نزدیک نشناسیم، اما باز هم آنها را دنبال کرده و از آنها پیروی
می‌کنیم. برخی دیگر از این افراد ممکن است به مدار مرکزی و محوری ما نزدیک باشند، مثلا
افرادی که به دلیل برخی اشتراک ها به آنها به نوعی وابسته هستیم: مثلا گروه های سنی،
اعتقادات مذهبی و همچنین وابستگی های سیاسی. در پایان، گروه های مرجع بر اساس
گسستگی، جدایی و افتراق تعیین می شوند.
به عنوان مثال، برخی نوجوانان فعالانه در پی یافتن عدم تشابه یا یافتن تفاوت هایی با والدین
خود هستند. افرادی که در انتخابات ها هم شرکت نمی کنند یا به گروه یا شخص خاصی رای
نمی دهند نیز به همین ترتیب در پی خودداری کردن و جدا کردن خود از مشارکت های مدنی
می باشند، چرا که احساس بیگانگی نسبت به سیستم سیاسی غالب دارند.
امید و آرزو، وابستگی و پیوستگی و همچنین عدم وابستگی همه و همه در نهایت به شکل
گرفتن مشخصاتی کلی از مصرف کننده منجر می شوند.
هدف یک گروه مرجع
گروه های مرجع به مردم کمک می کنند تا روند حرکت خود در طی زندگی – تصمیمات مالی،
روابط، پرورش کودک و تفریح را به عنوان چند نمونه کوچک و ساده – هدایت کنند. فشار همکاران
و همسالان در مواردی می تواند بد و مضر و در مواردی خوب و سودمند باشند.
گروه های مرجع همچنین می توانند به کسب و کارها، مدیران و مسئولین
تبلیغات و متخصصین
شبکه های اجتماعی کمک کنند تا به شکلی بهتر الگوهای رفتاری را به منظور فروش محصولات
و تدوین سیاست های مرتبط مورد شناسایی قرار دهند. به عنوان مثال می توان به این نکته
اشاره کرد که: یک شرکت فروشنده آدامس های ترک سیگار را در نظر بگیرید که به احتمال
بیشتر
تبلیغات خودش را به جای یک مجله اجتماعی در یک مجله شکار منتشر می کند، چرا که
مشتریان و مخاطبین این شرکت بیشتر از بین مردان میان سال روستایی هستند.
انواع مختلف گروه های مرجع
گروه های مرجع می توانند از طریق روش های مختلف و بی شماری طبقه بندی شوند. یک
عامل فرق و تمیزی بین این دو گروه های مرجع رسمی و غیر رسمی هستند، به شکلی که
گروه اول یعنی گروه مرجع رسمی شامل کلاب ها، سازمان ها و دوستی ها و همراهی های
مبتنی بر مذهب می باشند؛ در حالیکه گروه دوم اغلب از دوستان و همکاران تشکیل می شوند.
در برخی از موارد، یک گروه مرجع، می تواند یک فرد مشخص (که گاهی از آن تحت عنوان رهبر
فکری هم نام برده می شود) باشد، مثل یک ستاره موسیقی یا یک سیاستمدار معروف افرادی
را به صورت هواخواه یا مرید به خود جذب می کنند.
این گروه ها همچنین می توانند به گروه های اولیه و ثانویه تقسیم شوند که این تقسیم شدن
به میزان تاثیرگذاری آنها بر یک فرد بستگی دارد. پارادایم های دیگر در این رابطه شامل گروه های
مرجع اطلاعاتی، هنجاری و تطبیقی می باشند. گروه های اطلاعاتی مبتنی بر دانش کسب
شده؛ گروه های هنجاری مبتنی بر انتظارات برآورده شده از قبیل تبعیت از یک نُرم خاص پوشش
و گروه های تطبیقی هم مبتنی بر یک میل و علاقه برای احساس تعلق هستند.
احساس تعلق داشتن به یک گروه مرجع می تواند بر اساس انتخاب ضرورت یا اصلا از بدو تولد
وجود داشته باشد. انسان ها حیواناتی اجتماعی هستند و به این شکل همیشه گروه بندی
شده یا طبقه بندی می شوند. این گروه ها می توانند اعضای خودشان را برای طرح ریزی
بخش‌های مختلف زندگی راهنمایی کنند . همزمان، این گروه ها می توانند به دیگران کمک کنند
تا رفتاریهای آتی را درک کرده و پیش بینی کنند.