ابداع کننده اين تکنيک ادوارد دوبونو (پدر تفکر خلاق) است. در اين تکنيک به طور کلي با استفاده از شش سبک فکري، موضوع يا مسئله مورد نظر، بررسي مي‌شود. براي هر يک از شش سبک فکري نيز يک کلاه با رنگي مخصوص در نظر گرفته شده است. در واقع رنگ کلاه‌ها نمايان‌گر طرز تفکر و نگرش افراد مي‌باشد.
دوبونو سعي مي‌كند به كساني كه دور هم جمع مي‌شوند، بياموزد كه تک بعدي فکر نکنند و به تفكر خود وسعت دهند و آنگاه به راه‌هاي خلاق بيانديشند و با يك هماهنگي مدبرانه نتايج را طبقه بندي كرده و در تصميم‌گيري از آن استفاده كنند.
افراد با گذاشتن هر يک از کلاه‌ها بر سرشان، سبک فکري‌شان را براساس رنگ کلاه‌شان تغيير مي‌دهند.
سبک فکري هر کدام از کلاه‌هاي رنگي به شرح زير است:
سفيد، رنگي خنثي و منفعل است: كلاه سفيد با موضوعات و شكل‌هاي انفعالي سر و كار دارد. کسي که اين کلاه را بر سر گذاشته، واقعيت‌ها را بدون هيچ‌گونه قضاوتي مورد کنکاش قرار مي‌دهد.
رنگ قرمز نشانه خشم، شور و هيجان است: در کلاه قرمز بينش هيجاني و جنبه‌هاي احساسي و غير استدلالي مد نظر مي‌باشد. در واقع اين رنگ کلاه ابزار مناسبي براي بيرون ريختن احساسات است.
رنگ سياه نشانه منفي‌نگري و افسردگي است: بنابراين فردي که با اين رنگ کلاه در جلسه حضور پيدا مي‌کند، جنبه‌هاي منفي و بد بينانه موضوع را ابراز مي‌کند.
زرد نشانه آفتاب و مثبت است: فرد صاحب کلاه زرد جنبه‌هاي مثبت و خوشبينانه موضوع را مورد بررسي قرار مي‌دهد.
رنگ سبز نشانه رويش و باروري است: به همين جهت از کلاه سبز براي ابراز ايده‌ها و راه‌حل‌هاي جديد و خلاقانه استفاده مي‌شود.
رنگ آبي سرد است: اين کلاه کنترل کننده و سازمان دهنده انديشه‌ها است. کسي که اين کلاه را بر سر گذاشته، نظرات بقيه کلاه‌ها را مورد ارزيابي قرار داده و سازمان‌دهي مي‌کند.