بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی -
مخالفان و موافقان ماینینگ خواستار قانون‌گذاری برای استخراج ارز دیجیتال شدند
٧٨
١
پیوست / فعالان ماینینگ اگر بر سر یک چیز توافق داشته باشند؛ آن لزوم قانون‌گذاری در زمینه ماینینگ است. کارشناسان و فعالان صنعت استخراج رمز ارز نیز مانند بسیاری از دولتمردان به دو گروه موافق و مخالف ماینینگ تقسیم شده‌اند و اختلاف نظر آنان با یکدیگر برسر قیمت برق و مصرف برق است.
به گزارش پیوست، موافقان ماینینگ معتقدند زمانی که برای تولید در سایر بخش‌ها که سودآوری زیادی ندارد یارانه داده می‌شود، یارانه دادن به ماینینگ با توجه به سودآوری سریع‌تر آن مشکلی ندارد، در مقابل مخالفان ماینینگ معتقدند با توجه به نوع تولید برق درکشور و تبدیل سوخت فسیلی به برق این کار نه از نظر اخلاقی و نه از نظر اقتصادی به صرفه نیست.
رویداد «ماینینگ خوب بد زشت» درست در روزی برگزار شد که قیمت بیت‌کوین از مرز 11 هزار دلار گذشت؛ قیمتی که همه را وسوسه می‌کند که اگر تا کنون نیز اقدامی به ماین بیت‌کوین نکرده‌اند حال وارد این بازار شوند. درست در همین شرایط است که ماین می‌تواند تبدیل به پاشنه آشیل این صنعت شود؛ چرا که تنها موضوعی که موافقان و مخالفان ماینینگ بر سر آن به توافق رسیدند آفت دانستن ماین خانگی و بدون کنترل و نظارت بود.
مدیرعامل نبض افزار، محمد رضا جمالی، در پنل ماینینگ خوب بد زشت با تاکید بر اینکه دولت هم‌اکنون برای ارائه خدمات در حوزه برق سوبسید پرداخت می‌کند گفت: «نرخ کنونی برق واقعی‌ نیست و با در نظر گرفتن کمبود برق فعلی و همچنین نبود چهارچوب‌های قانونی مناسب گسترش ماینینگ با توجه به میزان مصرف انرژی‌اش می‌تواند فشار زیادی به شبکه برق کشور وارد کند.»
اما مسعود زمانی مدیر هولدینگ فناپ با اشاره به این که می‌توان برای تامین برق مورد نیاز ماینرها از انرژی‌های تجدید پذیر استفاده کرد یا با بهره گیری از انرژی‌های ترکیبی می‌توان شاهد بازدهی بالایی بود اعلام کرد: «در چنین شرایطی می‌توان انتظار کاهش بهای تمام شده برق را داشت.» او وجود ماینرها را مفید ارزیابی کرد زیرا در شرایط کنونی کشور و به دلیل وجود تحریم‌ها وجود منابع ارزی دیجیتالی می‌تواند بسیار کارآمد باشد.
ماین می‌تواند برای شبکه برق مفید باشد
سهیل نیکزاد که در این رویداد خود را بیتکوینر معرفی کرد با اشاره به این مساله که بسته به نوع کاربرد ما از هر فناوری می‌توان خوب یا بد بودن آن را تعبیر کرد گفت: «وجود ماینرها در شبکه توزیع برق در صورتی که به عنوان یک خازن عمل کنند نه تنها برای توزیع شبکه برق کشور مضر نیست بلکه سودمند است.»
او ادامه داد: «اگر ماینرها را با توجه به آرایش شبکه توزیع برق در جایگاه درستی قرار دهیم میتوانیم بهره وری درستی از این فناوری داشته باشیم و به عنوان دامپر برای بالانس شبکه از آنها استفاده کنیم.» او اضافه کرد: «در حال حاضر اتلاف انرژی برق در شبکه توزیع زیاد است چیزی در حدود 16درصد از برق تولیدی از همان مراحل ابتدایی تولید به هدر می‌رود، وجود ماینرها در ابتدای شبکه توزیع برق و استفاده از این درصد از برق هدر رفته می‌تواند مفید باشد. در حال‌حاضر کشور روسیه و چین به صورت قانونی به ماینرها اجازه داده تا بتوانند ارز دیجیتال تولید کنند. مخالفت با این تکنولوژی و اعلام نشدن آن به صورت قانونی کمکی به مشکلات موجود نکرده و آنها را تشدید نیز خواهد کرد.»
علی خانی عضو هیئت علمی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران نیز در این نشست اعلام کرد:«ما هر روزه شاهد پیشرفت این فناوری هستیم و رمز ارزها به صورت غیر قابل کنترلی رشد می‌کنند بنابراین می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم و به تولید ثروت دست پیدا کنیم؛ همچنین به دلیل داشتن ذخایر گازی کشور و با ارائه یک استراتژی خوب می‌توانیم برق لازم برای ماینرها را فراهم کرده و در نقاطی از کشور به کارآفرینی پرداخت».
او با اشاره به این مساله که ماینرها در حال حاضر فقط در انتهای شبکه حضور دارند گفت: «استقرار آنان در این بخش امکان بهره‌وری را محدود می‌کند.» او افزود: «برای داشتن سود کافی ما نیازمند برنامه ریزی استراتژیک هستیم و کمک دولت می‌تواند در این زمینه مفید باشد.»
نبود قانون به ضرر دولت و ماینر است
امید علوی که در این پنل به نمایندگی از ماینرها حاضر شده بود گفت: « قانونی نبودن ماینینگ درکشور موجب قاچاق دستگاه‌های ماین و در نتیجه پرداخت بهای زیادی برای این دستگاه‌‌ها شود.» او ادامه داد:« از سویی به دلیل قانونی نبودن این فرایند دولت نمی‌تواند مالیاتی در این زمینه از فعالان این حوزه دریافت کند. در نتیجه هم دولت و هم ماینر ضرر خواهند کرد.»
او تاکید کرد: «با داشتن یک فرآیند قانونی مشخص می‌توانیم از این فناوری به عنوان یک سرمایه مهم برای کشور بهره برد.» او با اشاره به این موضوع که سرمایه گذاران خارجی با نرخ های بالایی نظر مثبت خودشان را برای سرمایه‌گذاری در ایران در این حوزه اعلام کرده اند خواهان قانونی شدن فرآیند ماینینگ و بهره بردن هر چه بیش تر از فرصت‌ها شد.
فرخ امینی فر از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران، اعتقاد داشت واگذار کردن این امر به بخش خصوصی در اوضاع کنونی می‌تواند راهکار سودمندی باشد و با در نظر گرفتن این موضوع که بعضی از نیروگاه‌ها توان تولید برقی بیش تر از مقدار کنونی را ندارند شاید وارد کردن دولت و یا توانیر به این موضوع به خودی خود به افزایش حجم مشکلات اخیر بیافزاید و فشار زیادی را به شبکه برق رسانی اعمال کند.
محمدجعفر نعناکار، مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات با اشاره به اینکه در حوزه ماینینگ در دولت تعریف درستی از این صنعت وجود ندارد، گفت: «تنها و اولین مجوز ماینینگ در سال 97 و برای یک سرمایه‌گذار خارجی صادر شد و قرار بود 50 میلیون دلار از طریق سرمایه‌گذاری خارجی وارد کشور شود، اما به محض صدور چنین مجوزی نهادهای متعددی موضع‌گیری کردند. مشکل اصلی هزینه برق و تعداد دستگاه‌هاست که به خاطر نبود نظارت و پایش است. ماینینگ نه بد و نه خوب است ولی می‌تواند هر دو باشد.»