بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - لی یاکوکا، یکی از مدیران بزرگ‌ صنعت خودرو محسوب می‌شود که با محصول انقلابی موستانگ، فورد را از ورشکستگی نجات داد.

لی یاکوکا، با نام کامل لیدو آنتونی لی یاکوکا (Lido Anthony Lee Iacocca) متولد آمریکا و مدیراجرایی صنعت خودرو است. او شهرتش را مدیون مدیریت طراحی و ساخت خودرو موستانگ و نیز پینتو شرکت فورد است. البته، یاکوکا پس از فورد هم موفقیت‌های زیادی در صنعت خودروسازی کسب کرد. او مدتی به‌عنوان مدیرعامل کرایسلر مشغول به‌کار بود که با تغییرات زیرساختی این خودروساز را نیز نجات داد. یاکوکا علاوه‌بر فعالیت در صنعت خودروسازی، یکی از فعالان جدی و طرفداران پروپاقرص افزایش صادرات آمریکا بود. او کتاب‌های متعددی نیز در زمان فعالیتش منتشر کرد که در آن‌ها، از سرگذشت مدیریت و طراحی‌هایش و نیز پیشرفت‌های صنعت خودروسازی، روایت‌هایی آورده است. مجله‌ی پورتفولیو در یکی از شماره‌هایش، یاکوکا را هجدهمین مدیرعامل بزرگ تاریخ آمریکا خواند.
تصویر یاکوکا روی جلد مجله‌های تایم و نیوزویک تولد و تحصیل
مقاله‌های مرتبط:
بیوگرافی هنری فورد، مؤسس شرکت فورد بیوگرافی انزو فراری، مؤسس برند فراری
لیدو آنتونی یاکوکا در 15 اکتبر 1924 (برابر با 23 مهر 1303) در آلن‌تاون پنسیلوانیا به‌دنیا آمد. گفته شده نام او را از منطقه‌ی محل سفر ماه‌عسل پدرومادرش، یعنی لیدو (Lido) در ونیز انتخاب کرده‌اند. البته، خود یاکوکا این شایعه را رد می‌کند. پدرومادر او مهاجران ایتالیایی به‌نام‌های نیکولا و آنتوینته بودند. لیدو از همان کودکی در محیطی عالی زندگی کرد و راه‌و‌رسم کسب‌وکار را از پدرش می‌آموخت که صاحب رستوران و سالن تئاتر بود. نیکولا به فرزندش آموزش می‌داد چگونه قدر پول را بداند. به‌علاوه، لیدو آموخت محرک و چشم‌انداز مناسب، ابزارهای مهم هر کسب‌وکار پیش‌گام هستند. نیکولا صاحب یکی از اولین کسب‌وکارهای اجاره‌ی خودرو در آمریکا نیز بود و عشق به خودرو را برای فرزندش به‌ارث گذاشت. یاکوکا در کودکی به بیماری تب روماتیسم مبتلا شد؛ به‌همین دلیل، در سال‌های جوانی از شرکت در جنگ جهانی دوم، معاف شد. درواقع، بیماری او به‌حدی شدید بود که ممکن بود به قلبش آسیبی دائمی بزند. به‌هرحال، او پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان آلن‌تاون، برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه لی‌های رفت و از آنجا، مدرک کارشناسی‌اش را در رشته‌ی مهندسی صنایع گرفت. مقطع بعدی تحصیلات یاکوکا، کارشناسی ارشد بود که آن را در دانشگاه پرینستون به‌پایان رسید. در دوران تحصیلات کارشناسی ارشد، وی دروس حوزه‌های سیاست و پلاستیک را به‌عنوان دروس انتخابی گذراند.
عکس مجله‌ی دبیرستان لی یاکوکا یاکوکا از نوجوانی به مدیریت شرکت خودروسازی فکر می‌کرد؛ به‌همین‌دلیل، تحصیلاتش را نیز در همان مسیر ادامه داد. در سال 1946، وی سرانجام به‌عنوان کارآموز به شرکت فورد موتور راه یافت؛ موقعیتی که از سال‌ها پیش برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کرده بود. شروع کار در شرکت فورد
کارآموزی در فورد، یکی از آرزوهای همیشگی یاکوکا بود
یاکوکا به‌محض ملحق‌شدن به فورد، به‌عنوان کارآموز مهندسی وارد بخش فروش شد. پیشرفت او در مراحل کارآموزی و تبدیل به مدیراجرایی تا سال 1960 طول کشید. در آن سال، یاکوکا در مقام معاون ارشد مدیریت در یکی از بخش‌های مهم‌ فورد به‌نام Ford Division مشغول به‌کار شد. محل فعالیت یاکوکا در فورد، در فیلادلفیا واقع بود. در آن زمان، وی پویش بازاریابی 56for56 را به‌راه انداخت و مهارتش را در امر فروش و بازاریابی به‌رخ همگان کشاند. در پویش او، به خریداران خودروهای مدل 1956 وام‌هایی با بازپرداخت در دوره‌های سه‌ساله پرداخت می‌شد.
فورد موستانگ
مقاله‌های مرتبط:
لوئیس همیلتون: موستانگ آهن‌پاره و پاگانی زوندا افتضاح است نسخه‌ی خودران فورد موستانگ 1965 با همکاری زیمنس، ساخته شد
در سال 1961، یاکوکا چشم‌انداز جدید و امیدوارکننده‌ای برای آینده‌ی فورد درنظرداشت. ظرفیت چهار سرنشین، صندلی‌های طرح جدید بوکت (Bucket)، طول کمتر از 4.5 متر و وزن سبک‌تر از 1.1 تُن، ازجمله ویژگی‌های مدنظر یاکوکا برای ساخت خودرو آرمانی‌اش بود. قیمت نهایی مدنظر وی برای خودرو جدید نیز ارزان‌تر از 2500 دلار بود. پس از مدت‌ها بررسی و جلسه‌های متعدد با مدیران فورد، درنهایت در سپتامبر 1962، سرمایه‌ی لازم برای شروع تولید خودرو جدید یاکوکا فراهم شد. فورد موستانگ محصول خارق‌العاده‌ای بود که به‌نوعی شرکت بزرگ فورد را از ورشکستگی نجات داد. در سال 1964، لی به‌همراه همکارانش این محصول را معرفی کرد. محصول جدید فورد به‌دلیل طراحی جدید و جذاب و نیز بازاریابی قوی، موج جدیدی از خودروهای اسپرت را در جهان به‌راه انداخت. به‌علاوه، موستانگ رکورد فروش سال اول خودرو را شکست و نامش را در یک نسل از علاقه‌مندان به خودرو جاودانه کرد و درنهایت، تصویر خالقش را به صفحه‌ی اول رسانه‌های مشهوری همچون تایمز و نیوزویک برد.
یاکوکا درکنار اولین نمونه‌های فورد موستانگ موستانگ یکی از خودروهای پیش‌گامی بود که با انواع طراحی‌های داخلی و خارجی و نیروی محرکه‌ی شخصی‌سازی‌شده برای مشتری عرضه می‌شد. درواقع، موستانگ خودرویی محسوب می‌شد که برای همه مناسب بود و در تبلیغات نیز به‌ راحتیِ سفارش‌های متنوع آن اشاره می‌شد: «خودرویی که خودتان طراحی می‌کنید». موفقیت موستانگ یاکوکا را به‌سرعت به سِمَت‌های مدیریتی فورد رساند
پس از موفقیت در عرضه‌ی موستانگ، یاکوکا در سال 1967 به‌سمت معاونت اجرایی فورد رسید. او در سال 1970، مدیر این شرکت شد و حدود 977 هزار دلار به‌صورت سالانه حقوق دریافت می‌کرد. یاکوکا علاوه‌بر موفقیت در پُست‌های سازمانی فورد، در زمینه‌ی فروش در ایالات متحده‌ی آمریکا به شهرت بسیاری نیز رسیده بود و بسیاری از مردم آمریکا او را یکی از فروشندگان بزرگ‌ تاریخ این کشور می‌دانستند. در آن زمان، مردم اعتقاد داشتند یاکوکا همیشه در‌حال‌فروش کالایی است؛ برخی اوقات محصول و برخی اوقات ایده و برخی اوقات خودش و وقتش.
تبلیغ فورد موستانگ علاوه‌بر فورد موستانگ، محصولات متنوع دیگری هم با مدیریت یاکوکا در فورد تولید شدند. ازاین‌میان، می‌توان به کانتیننتال مارک 3 (Continental Mark III) و فورد اسکورت (Ford Escort) و بازسازی برند مرکوری (Mercury) با معرفی خودروهایی همچون مرکوری کوگر (Mercury Cougar) و مرکوری مارکوییس (Mercury Marquis) اشاره کرد. فورد پینتو
در سال 1968، ایده‌ و نیاز به ساخت ماشین‌های کوچک با مصرف سوخت کم به ذهن یاکوکا خطور کرد. او خودرویی با وزن سبک‌تر از حدود 907 کیلوگرم و قیمت کمتر از دو هزار دلار را پیشنهاد داد. البته‌، زیرمجموعه‌ی اروپایی شرکت فورد محصولی مشابه یعنی، فورد اسکورت را عرضه می‌کرد؛ اما به‌هرحال تیم‌های جدیدی برای طراحی داخلی و خارجی خودرو جدید استخدام شدند که بعدها، پینتو (Pinto) نام گرفت. اولین نسخه‌ی پینتو در سال 1971 عرضه شد و یاکوکا لقب نیروی محرکه در ساخت فورد پینتو را یدک می‌کشید. در سال 1977، اخباری درباره‌ی ایرادهای فنی فورد پینتو، به‌ویژه در بخش سوخت‌رسانی منتشر شد که مثال‌هایی عینی از تحلیل بد هزینه سود در شرکت شد. در سال 1978، تمامی‌ مدل‌های پینتو از سال 1976 تا 1981 فراخوانده شدند و بازسازی و امن‌سازی جدید روی مخزن سوخت آن‌ها انجام شد.
یاکوکا به‌همراه بنسون فورد و جیسون کلارک درکنار موتور Ford DOHC در سال 1970، هنری فورد دوم یاکوکا را به سِمَت مدیریت شرکت فورد منصوب کرد. با وجود تمام موفقیت‌های یاکوکا و مدیریت دقیقش در شرکت، این دو نفر اختلاف‌‌نظرهای اساسی باهم داشتند. اختلاف‌های فورد و یاکوکا به‌حدی رسید که در سال 1975، وارث هنری فورد بزرگ هیئتی را برای تحقیق درباره‌ی زندگی شخصی و دارایی‌های یاکوکا استخدام کرد. مدیر و مالک شرکت فورد اختلاف‌نظرهای جدی و فاحشی داشتند
مالک آن سال‌های شرکت فورد به بیماری قلبی مبتلا بود و دوران بازنشستگی‌اش را نزدیک‌تر از همیشه می‌دید. او به‌وضوح اعلام کرد قصد دارد شرکت را به پسرش، ادسل واگذار کند که در آن زمان، تنها 28 سال داشت. درنهایت در سال 1978، یاکوکا با حکمی رو‌به‌رو شد که فیلیپ کالدوِل را به‌عنوان مدیر ارشدش معرفی می‌کرد.
درکنار هنری فورد دوم مشکلات یاکوکا و فورد روز‌به‌روز بیشتر می‌شد و او که نمی‌توانست بحث‌و‌جدل‌ها با مالک شرکت را مخفی کند، به‌ناچار به هیئت‌مدیره مراجعه کرد. یاکوکا تصمیم گرفت در بین اعضای هیئت‌مدیره، برای خود طرفداران و حامیانی پیدا کند. اقدام او بهانه‌ی نهایی را به هنری فورد دوم داد تا این مدیر موفق را اخراج کند. یاکوکا در کتاب خودزندگی‌نامه‌اش درباره‌ی اخراج از شرکت می‌گوید فورد در 13 ژوئیه 1978 او را به دفتر خود فراخوانده و گفته است: «برخی اوقات، بی‌هیچ دلیل خاصی یک نفر را دوست نداری».
هنری فورد دوم و لی یاکوکا مدیریت در کرایسلر
باوجودآنکه اخراج از فورد برای یاکوکا دردناک بود، او برای مدت طولانی از صنعت خودروسازی دور نماند. درواقع، اخراج از فورد برای یاکوکا مزیت‌هایی نیز به‌همراه داشت. پنج ماه پس از جدایی از فورد، یاکوکا به‌عنوان مدیر کرایسلر استخدام شد و در سال 1979، به مقام ریاست هیئت‌مدیره رسید. یاکوکا پنج ماه پس از ترک فورد، برای نجات کرایسلر به آن شرکت رفت
در زمان پیوستk یاکوکا به کرایسلر، این شرکت سومین شرکت خودروساز آمریکا بود؛ اما درآمد چشمگیری نداشت. آن‌ها به‌تازگی واحد ضررده خود را در اروپا فروخته بودند تا هزینه‌ی لازم برای جبران خسارت‌ها در آمریکای‌شمالی را جبران کنند. یاکوکا با مدیریت صحیح کرایسلر را به شرکتی سودده تبدیل کرد. یاکوکا برای بهبود وضعیت کرایسلر، اقدامات متنوعی انجام داد. از کاهش هزینه‌ها برای کاهش نقطه‌ی سر‌به‌سری سود تا دریافت وام 1.5 میلیارد دلاری دولتی و فروش برخی بخش‌ها مانند تانک‌سازی و معرفی محصولات با زمان‌بندی دقیق، همگی به رشد کرایسلر در آن سال‌ها کمک کردند.
مراسم معرفی مینی‌ون یاکوکا در فورد خودرویی را با نام مینی‌مکس (Mini-Max) پیشنهاد داده بود که هنری فورد دوم آن را نپذیرفت. این مدیر سابق که تعدادی از همکارانش را نیز به کرایسلر آورده بود، این‌بار ایده را با هیئت‌مدیره‌ی کرایسلر مطرح کرد. درنهایت، ایده‌ی او به خودروهای موفقی همچون دوج کاراوان (Dodge Caravan) و پلیموت وویاگر (Plymouth Voyager) تبدیل شد. در سال 1984، سوددهی کرایسلر به 2.4 میلیارد دلار رسید که از مجموع شصت سال گذشته، بیشتر بود. این سود هنفگت شرکت را در موقعیت خرید دیگر فعالان بازار قرار داد. در سال 1985، شرکت محصولات هوایی گلف‌استریم (Gulf-Stream) به‌قیمت 638 میلیون دلار و ایی. اف. هوتون (E. F. Hutton) به‌قیمت 125 میلیون دلار خریده شد. خرید مهم بعدی، شرکت ای‌ام‌سی (AMC) در سال 1987 بود که برند سودده‌ی جیپ (Jeep) را به زیرمجموعه‌ی کرایسلر افزود.
مراسم معرفی مینی‌ون افزایش درآمد کرایسلر، به طراحی و عرضه‌ی مدل‌های جدید خودرو نیز منجر شد. در ابتدای دهه‌ی 1980، آن‌ها طرحی به‌نام کی کار (K-Car) را شروع کردند. در سال‌های بعد، مینی‌ون (Minivan) با مدیریت یاکوکا تولید شد که یکی از محصولات پرفروش‌ شرکت بود. همان‌طورکه موستانگ در فورد توانست مفهوم جدیدی از خودرو اسپرت ارائه دهد، مینی‌ون هم برای خانواده‌های جوان محصول جذابی بود که خواهان فضای بیشتر برای مسافرت بودند. کاهش هزینه‌ها و دریافت وام دولتی کرایسلر را باردیگر به رقابت بازگرداند
محصول پرچم‌داری که در زمان ریاست یاکوکا در کرایسلر تولید شد، ایمپریال (Imperial) نام داشت. این خودرو جدید تمامی امکانات و فناوری‌های روز صنعت را دراختیار داشت. به‌عنوان مثال، از سیستم انژکتور کاملا برقی و داشبورد کاملا دیجیتال در آن استفاده شده بود. یاکوکا در کرایسلر نیز وظیفه‌ی ناجی‌بودن را به‌خوبی انجام داد. در سال 1983، شرکت تحت‌مدیریت او وام دولتی را هفت سال پیش از پایان مهلت به‌صورت کامل بازپرداخت کرد و در آن زمان، یاکوکا به نماد موفقیت و دستیابی به رؤیای آمریکایی تبدیل شد.
یاکوکا درکنار یکی از نمایندگان کنگره در برنامه‌ی بازسازی مجسمه‌های نیویورک علاوه‌بر مدیریت شرکت، تبلیغات تلویزیونی نیز صحنه‌ی فعالیت مدیر کرایسلر بود. در دهه‌ی 1980، او در چندین آگهی تلویزیونی ظاهر شد و از شعار The Pride is back برای محصولات استفاده می‌کرد. هدف او نشان‌دادن تغییر مسیر و بازگشت کرایسلر به‌سمت موفقیت بود. یاکوکا علاوه‌بر شعار شرکت، جمله‌ای اختصاصی نیز داشت که به‌نوعی امضای او شد: «اگر می‌توانی خودرو بهتری پیدا کنی، آن را بخر». پدر فورد موستانگ درکنار فعالیت‌هایش در کرایسلر، چند پُست دولتی را نیز برعهده داشت. او در جایگاه مشاور در چند پروژه‌ی بزرگ ازجمله بازسازی مجسمه‌ی بزرگ در شهر نیویورک فعالیت می‌کرد. علاوه‌بر تمامی موفقیت‌های مذکور، انتشار کتابی از لی یاکوکا، او را به شخصیتی مشهور در ابعاد جهانی تبدیل کرد. کتاب Iacocca: An Autobiography که با همراهی ویلیام نواک نوشته شد، پرفروش‌‌ترین کتاب غیرداستانی سال انتشار بود و دو میلیون نسخه از آن تا سال 1985 فروخته شد. بازیگری در تبلیغات تلویزیونی کرایسلر، تاحدودی استعداد هنری یاکوکا را نیز نمایان کرده بود. در سال 1986، این مدیر باتجربه در یکی از قسمت‌های سریال تلویزیونی Miami Vice در نقش فردی با نام Lido ظاهر شد.
ضبط تبلیغ نلویزیونی برای کرایسلر قهرمان ملی
تا میانه‌های دهه‌ی 1980، یاکوکا به‌نوعی قهرمان ملی آمریکایی‌ها شده بود. به‌عنوان مثالی از این القاب، می‌توان به مجله‌ی Reader"s Digest اشاره کرد که او را تجسم زنده‌ی رؤیای آمریکایی خواند. در آن سال‌ها، شایعه‌ی تصمیم یاکوکا برای ورود به انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده‌ی آمریکا نیز به‌گوش می‌رسید. حتی نظرسنجی‌های سال 1985 برای انتخابات 1988، او را فقط 3 درصد پایین‌تر از نامزد نهایی، یعنی جرج بوش پدر نشان داد. زندگی‌نامه‌ی یاکوکا یکی از کتاب‌های پرفروش‌ تاریخ است
سال‌های پایانی دهه‌ی 1980 و ابتدای 1990، با سقوط نسبی اعتبار و شهرت یاکوکا همراه بود. او و شرکتش وارد روند نزولی شده بودند. در آن سال‌ها، بحران اقتصادی به آمریکا هجوم آورده بود و مردم از مدیران شرکت‌های ضرردیده به‌دلیل دریافت حقوق‌های نجومی انتقاد می‌کردند. این مدیر باتجربه زمانی با دریافت فقط یک دلار به‌عنوان حقوق سالانه از کرایسلر، شهرت فراوانی در جامعه داشت، اما فقط در سال 1987، حدود هجده میلیون حقوق دریافت کرد. یاکوکا کتاب دومش را در سال 1988 و با همکاری سانی کلینفیلد با نام Talking Straight چاپ کرد. این کتاب به‌نوعی مقابله‌ای با کتاب آکیو موریتا به‌نام Made in Japan بود. کتاب یاکوکا در وصف و تمجید نوآوری و خلاقیت آمریکایی‌ها نوشته شده بود.
یاکوکا درکنار بیل کلینتون در دهه‌ی 1990، یاکوکا انتقادهای تندی از خودروسازهای ژاپنی کرد. محصولات این بازیگران که به‌مرور درحال‌تصاحب بازارهای آمریکا بودند، به‌اعتقاد مشتریان بهتر و باکیفیت‌تر از خودروهای آمریکایی به‌نظر می‌رسیدند. به‌هرحال، یاکوکا معتقد بود بخش بزرگی از بیماری اقتصاد و خودروسازی آمریکا تقصیر ژاپنی‌ها است. جامعه‌ی آمریکا معتقد بود خودروهای ژاپنی بهتر از محصولات آمریکایی هستند. آن‌ها می‌گفتند شرکت یاکوکا به‌جای انتقاد از ژاپنی‌ها باید محصولاتش را بهبود دهد. به‌هرحال، یاکوکا در سال 1992 در کرایسلر بازنشسته شد و تا سال 1994، به‌عنوان مشاور با حقوق سالانه 500 هزار دلار و حق استفاده از جت اختصاصی شرکت مشغول به‌کار بود. رابطه‌ی یاکوکا با شرکت کرایسلر پس از چند سال رو‌به‌تیرگی رفت. در سال 1995، وی از کرایسلر شکایت کرد و دلیل آن را نیز نبود امکان نقدکردن سهام خود بیان کرد. یاکوکا ادعا می‌کرد کرایسلر اجازه‌ی فروش 42 میلیون دلار سهامش در شرکت را به او نمی‌دهد؛ سهامی که در زمان ریاست هیئت‌مدیره به یاکوکا رسیده بود. درمقابل، کرایسلر می‌گفت مشاوره‌های یاکوکا به یکی از خریداران احتمالی شرکت، یعنی کرک کرکوریان ، موجب نقض قرارداد اعطای سهام شده است. درنهایت، با وجود ناکامی کرکوریان در خرید کرایسلر، شرکت مبلغ 21 میلیون دلار به یاکوکا پرداخت کرد.
طراحی اختصاصی موستانگ Iacocca یاکوکا با وجود ناکامی کرکوریان در خرید کرایسلر، به‌عنوان مشاور او به‌ کارش ادامه داد. در سال 1996، این دو نفر تفاهم‌نامه‌ای امضا کردند که براساس آن، یاکوکا تا پنج سال مصاحبه‌ی عمومی درباره‌ی کرایسلر نکند. با وجود تمام مشکلات پیش‌آمده بین یاکوکا و کرایسلر، او در سال 2005 باردیگر در لباس فروشنده‌ی کرایسلر در تصاویر تلویزیونی ظاهر شد. افراد مشهور دیگری همچون جیسون الکساندر و اسنوپ داگ نیز در تبلیغات این شرکت آمریکایی حضور داشتند. در تبلیغات جدید نیز، از جمله‌ی مشهور دهه‌ی 1980 یاکوکا استفاده شد. طبق توافقات بین طرفین، درآمد یاکوکا از تبلیغات دایملرکرایسلر به‌همراه یک دلار اهدایی از هر خودرو فروخته‌شده از 1 ژوئیه تا 31 دسامبر سال 2005، به بنیاد خیریه‌ی یاکوکا اهدا شد. مدیر سابق کرایسلر در سال 2009 و در زمان اعلام ورشکستگی این شرکت در مصاحبه‌ای گفت: امروز، روز بدی برایم است. دیدن شرکت قدیمی‌ام که معنای زیادی هم برای آمریکا داشت، در حالت ورشکستگی، بسیار دردناک خواهد بود؛ اما کرایسلر پیش‌از‌این نیز مشکلاتی را تجربه کرد و همه‌ی ما، بازگشتش را شاهد بوده‌ایم. باور دارم که باردیگر، بازگشت کرایسلر به رقابت را خواهم دید. اگر شرکت به‌اندازه‌ی کافی باهوش باشد، گروهی از کارگران و مدیران تولید و فروشندگان را برای یافتن راهکار، گردهم جمع خواهد کرد. این‌ها، افرادی هستند که در خط‌مقدم فعالیت می‌کنند و به‌نوعی عامل نجات محسوب می‌شوند. باید با حقیقت روبه‌رو شویم. اگر خودرو شما خراب شود، برای تعمیر آن به کاخ‌سفید مراجعه نمی‌کنید. برای رفع اشکال شرکت نیز باید به متخصصان و نه مأموران دولتی مراجعه کرد. من هرروز با مدیران و فروشندگان باانگیزه‌ی زیادی صحبت می‌کنم که هیچ‌کدام از وضعیت کنونی کرایسلر خوشحال نیستند. من امروز به دولت اوباما می‌گویم این افراد را نادیده نگیرد و از اشتیاقشان در کار استفاده کند. فعالیت ‌ های متفرقه و زندگی شخصی
لی یاکوکا در سال 1956 با مری مک‌کلری ازدواج کرد و ثمره‌ی این ازدواج دو دختر به نام‌های کتی و لیا بود. مری در سال 1983 براثرِ دیابت ازدنیا رفت و یاکوکا به‌ یاد او، تمامی درآمدش از فروش کتاب خود را به تحقیقات درباره‌ی دیابت اهدا کرد. پس از مری، پگی جانسون در سال 1986 و دارین ارل در سال 1990 با یاکوکا ازدواج کردند که هر دو این ازدواج به طلاق انجامید.
مدیر سابق کرایسلر در سال 1993 عضو هیئت‌مدیره‌ی شرکت ام‌جی‌ام گراند (MGM Grand) شد. شایان ذکر است مدیر این شرکت دوست قدیمی‌اش، کرکوریان بود. آن‌ها بانک سرمایه‌گذاری برای صنعت بازی تأسیس کردند که به‌عقیده‌ی یاکوکا، سریع‌ترین صنعت رو‌به‌رشد آن زمان بود. در سال 1995، اوتمامی سهام خود در بازی‌های مستقل را فروخت و در مرکز تفریحی به‌نام Full House Resorts سرمایه‌گذاری کرد. مدیر سابق فورد رؤیای ریاست‌جمهوری آمریکا را نیز در سر می‌پروراند
در سال 1995، یاکوکا عضو هیئت‌مدیره‌ی رستوران‌های زنجیره‌ای Koo Koo Roo و در سال 1998، با سِمَت یکی از مدیران اجرایی اصلی این مجموعه کارش را آغاز کرد. درنهایت، او ادغام این رستوران مجموعه رستوران Family Restaurants را مدیریت کرد. در سال 1999، لیدو یاکوکا سرانجام از کسب‌وکار رستوران‌داری خارج شد. در سال 1999، یاکوکا به سرمایه‌گذاری بزرگی در شرکت ایی‌بایکز (E-bikes) دست زد. او پیش‌بینی می‌کرد وسایل نقلیه‌ی جدید زمانی جای موتورسیکلت‌های پرسرو‌صدا و آلوده‌کننده‌ی کنونی را خواهند گرفت که البته تاکنون، هنوز محقق نشده است. در سال 2007، یاکوکا کتاب بعدی خود را با نام Where Have All the Leaders Gone چاپ کرد. کتاب آخر او به‌نوعی اثری انتقادی از وضعیت آن سال‌های آمریکا بود. این کتاب نشان می‌داد دولت‌مردان و افراد قدرتمند، در‌حال ضربه‌زدن به اقتصاد هستند و تنها، مردم را به ادامه‌ی راه و تحمل دعوت می‌کنند. یاکوکا در بخشی از این کتاب به تصمیمش برای نامزدشدن در انتخابات ریاست‌جمهوری هم اشاره می‌کند و شعار I Like I را به‌عنوان عبارت انتخاباتی‌اش بیان می‌کند. درنهایت، تیپ اونیل، یکی از دوستانش، او را از نامزدی منصرف می‌کند.
تبلیغ تلویزیونی کرایسلر ناجی شرکت‌های فورد و موستانگ علاوه‌بر فعالیت‌های صنعتی و مدیریتی، فعالیت‌های عام‌المنفعه هم داشت. به‌عنوان مثال، او شرکتی به‌نام Olivio Premium Products را در سال 2000 تأسیس کرد. این شرکت محصولاتی با برند Olivio را با استفاده از روغن زیتون تولید می‌کرد که یاکوکا تمام درآمدش از آن را به تحقیقات درباره‌ی بیماری دیابت اختصاص می‌دهد. او فعالیت‌های خیرخواهانه‌ی دیگری نیز با اهداف تحقیقات پزشکی انجام داد. درحال حاضر، یاکوکا در بنیاد Nourish the Children فعالیت می‌کند که در سال 2002 تأسیس شد. یکی از فعالیت‌های این بنیاد، ساخت ژنراتوری برای گیاه VitaMeal در کشور مالاوی بود. به‌علاوه، او در سال 2007 وب‌سایتی برای تشویق و طرفداری از بحث آزاد درباره‌ی جامعه‌ی امروزی راه‌اندازی کرد. او در وب‌سایتش از موضوعاتی همچون هزینه‌ی درمان و سلامت و ناتوانی ایالات متحده‌ی آمریکا در یافتن روش‌های جایگزین تأمین سوخت انتقاد می‌کرد.