بزرگنمايي:

بازاریابی_به حق اعتراضاتی به آمریکا و رییس جمهور این کشور می شود در باره اینکه به نحوی کم سابقه در باره توافق بین‌المللی نقض عهد کردند، حمله هایی صورت می گیرد و به دنبال آن گفته می شود که کشور با شرایطی روبروست که از آن به عنوان جنگ اقتصادی نام برده می شود.‏فرشاد مؤمنی در نشست مؤسسه مطالعات دین و اقتصاد با موضوع بازار جهانی نفت و تحریم های ایران اظهارداشت: هنگامی که نظام رسمی تبلیغاتی کشور شرایطی را مشابه با جنگ می داند در واقع می پذیرد اینجا مسأله مرگ و زندگی است و یک امر خطیر و سرنوشت ساز که نیازمند بسیج تمامی ظرفیت های فکری، انسانی و مادی کشور است ، اما از سوی دیگر هنگامی که جست و جو می کنیم که ببینیم چه برنامه ای برای بسیج تمامی ظرفیت های مادی و انسانی کشور برای روبرو شدن با این جنگ اقتصادی در دستور کار می گیرد آنچه که مشاهده می شود این است که نظام تبلیغات رسمی کشور تحریم کنندگان را از ناتوانی محض در هر نو ع اثر گذاری بر امور کشور متهم می کنند و در واقع همه آنچه به طور مشخص در 13 آبان 97 تا به امروز گذشته است را نماد و نمودی از شکست مفتضحانه بدعهدان به شمار می رفت و اگر واقعیت این گونه باشد پس اطلاق عنوان جنگ برای یک سرنوشت که تا به این اندازه برای بد عهدان افتضاح آمیز بوده است خیلی نباید محلی از اعتراض داشته باشد.‏
مو منی بیان کرد: در عرصه سیاست گزاری و برنامه ریزی هم چیزی هم که مشاهده می شود است که در زمینه به نحوی مواجه با آثار و پیامدها عموما به صورت های غیر رسمی و بریده بریده و فاقد انسجام برنامه ای نکاتی از سوی مسئولین برنامه ریزی کشور مشاهده می شود که در واقع از یک سو حکایت از فقدان برنامه به معنای مشخص براروبروشدن با این شرایط و از سوی دیگر نکاتی که مطرح می شود و جهت گیری هایی که انجام می شود ، شبهه ناکی بیشتری دارد به این معنا که یک مجموعه ای از سیاست ها تاکید می شود که این سیاست ها به گواه تجربه سه دهه گذشته ایران حتی در شرایط عادی هم برای یک اقتصادی که مشکل حاد ندارد می تواند بحران سازی کند و متاسفانه ما مشاهده می کنیم این ها این نوع جهت گیری ها را به عنوان برنامه ی مواجه با تحریم ها مطرح می کنند.‏
وی افزود: تا انجایی که مساله به رجز خوانی طرف متجاوز و بد عهد و طرفی که مظلوم واقع شده است باز می گردد، هر قدر که این ها شعار می دهند که ان ها شکست خوردند و ناتوان بودند که هیچ کاری نتوانستند هیچ تاثیری نتوانستند بگذارند این ها وقتی که مطرح می شود ما به عنوان رجز خوانی در شرایط جنگی این را توجیه می کنیم اما اگر خدای نکرده کاری این طرز ببیش از هر کوچک بیننده مساله و بیش از حد سهل گیرنده مساله برای خود گویندگان و ادعا کنندگان این ادعا هم جدی گرفته شود ، این می تواند برای کشور خطر ناک باشد.‏
مومنی اظهار کرد: بنظر می رسد که ما باید به گونه ای هم حوزه عمومی و هم نظام تصمیم گیری کشور متوجه این واقعیت کنیم که طی سه دهه گذشته و به اعتباری در ابعاد بی سابقه و دوره 1384 تا به امروز کشور ما با یک شیوه اداره امور اقتصادی روبرو بوده است که این شیوه کشورمان را به طرز غیر متعارف آسیب پذیر نموده است و نباید کاری کنیم که این شبهه ایجاد شود که کسانی که می خواهند از طریق ایجاد حساسیت زدایی راجع به طول و عرض تحریم ها و آثاری که در همه حیات شیون حیات ایران می گذارد می خواهند ابزاری که از طریق آن پشت تحریم پنهان شوند تا از کاستی ها و خطاهای فاحش آن ها نادیده گرفته شود. اگر خدای ناکرده چنین چیزی وجود داشته باشد این برای کشور خطرناک و بسیار پر هزینه باشد.‏
وی گفت: هنگامی که گزارش های رسمی آن طرف را مشاهده می کنید تقریبا تمامی گزارش ها تقلیل کننده جنگ اقتصادی است و از میان این جنگ اقتصادی کاملا معلوم می شود که این ها در جست و جوی هدف بر اندازی بر ایران هستند هنگامی که بطور مثال در کتاب ریچارد فرمی را ملاحظه می کنید بوضوح می بینید که تمامی ان جهت گیری ها و ابزارهایی که در اختیار می گیرند از اساس برای شدت بخشی به تخریب رابطه ی دولت و ملت ایران اهتمام دارد و این را از یک سو از طریق به حداقل رساندن توانایی های حکومت ایران برای مواجه شدن با پیامدهای تحریم ها اعلام می کند و از سوی دیگر کاملا معلوم است که تلاش می کنند که به تعبیر خودشان معلوم می شود که انچه که بر سر دولت و ملت بر اثر تحریم ها می اید، نتیجه طربرخوردها است که در سطوح بالای کشور وجود دارد. برداشت بنده این است که در این زمینه به مقامات بالای کشور هشدار های صریح داده شوند مبنی بر اینکه تا انجا که بحث در حد رجز خوانی و مبارزه تبلیغاتی هرچه دلشان می خواهد بگویند . اماگر آن
به معنای غافل شدن از این که اون ها چه خوابی برای ما می بینند و ما باید چه برنامه ای داشته باشیم ، این می تواند برای کشور خطرناک باشد .‏
وی افزود: جهت گیری های کلیدی تحریم ها عموما جهت گیری هایی هستند که در واقع حتی اگر به براندازی هم منجر نشود ، بنیان های توسعه کشور ر ا به شدت تخریب می کند. مطالعه آثاری که این ها منتشر کردند به وضوح نشان می دهد که این ها می خواهند ضربه های مهلک و سنگینی به بنیه تولید صنعتی مدرن در ایران وارد کنند و ضربه های سنگینی به ظرفیت های خلق فرصت های شغلی مولد ایجاد شده وارد کنند و میخواهند به هر طریق از طریق ترغیب ایران به اعمال سیاست های تورم زا و رکود افرین ، نابرابری های شکنندگی اور را در ایران افزایش دهند و در این مسیر به طور مشخص در صفحاتت مختلف کتاب هنر تحریم ها مشاهده می کنید که آگاهان می گویند تحریم ها تا اون ها را به سمت تضعیف ارزش پول ملی بکشانیم و یک نوع اینده هراسی در ایران. ‏
مومنی ادامه‌‌داد: در بین مردم ایجاد کنیم. اگاهانه داریم این کار را انجام دهیم که از ورود کالاهای لوکس و تجمعی حتی در مقایسه با شرایط عادی در ایران بیشتر تشویق شود و از این طریق به رخ ندارها کشیده شود ان تفاوت های ناشی از نابرابری های موجه. همه تلاش ها را معطوف این می کنند که صنعت ساخت در ایران هرچه امکان داشته باشد محدودیت های بیشتری تحمیل کنند و تصریح شده که باید اقتصاد ایران را به سمتی ببرند که هزینه های تامین اعتبار مالی ازبنگاه های تولیدی تهران بالا و بالاتر برود و در این میان که مسیرهایی را اتلاف های ضد توسعه ای منابع ارزی باز می کنند هدف اصلی و راهبردی ان ها این است که همه ظرفیت های دسترسی کشور به منابع ارزی را با اختلال های مختلف روبرو کنند.‏