بزرگنمايي:

اگر اهل گشت و گذار باشيد و به کشورهاي ديگر سفر کرده باشيد، حتما متوجه تفاوت فرهنگي در کشورهاي مختلف شده ايد. تفاوتي که در زواياي گوناگون زندگي مردم ديده مي شود؛ از نوع گويش و پوشش گرفته تا شيوه رفتار و کردار.اما سلام کردن به عنوان يک آداب اجتماعي در ديگر کشورها چگونه است ؟

روسيه؛ دست دادن هاي سفت و محکم

يکي از مشخص ترين ويژگي هاي روس ها روحيه سرد و خشک شان است. بنابراين هيچ وقت نبايد از يک فرد روس توقع داشته باشيد در اولين برخورد با گرمي و محبت شما را بپذيرد و هنگام ملاقات روي لبش لبخندي دوستانه و گرم نقش ببندد.

در روسيه معمولا مردم هنگام ملاقات با يکديگر چنان محکم دست مي دهند که تصور مي شود با اين فشار مي خواهند انگشت هاي طرف مقابل را بشکنند! در تمام مدت دست دادن هم حتما بايد در چشم هم نگاه کنند تا نسبت به فرد مقابل بي احترامي نکرده باشند البته زماني که يک مرد با يک زن دست مي دهد، مسلما بيشتر رعايت مي کند و چندان فشاري به دست هاي او وارد نخواهد کرد.

در ضمن، روس ها باور دارند هنگام دست دادن حتما بايد دستکش ها را از دست تان در بياوريد و هر قدر هم که هوا سرد و گزنده باشد، نبايد با دستکش دست بدهيد.

کامبوج؛ دست هاي بالاتر، احترام بيشتر

اگر کسي در برابر شما دست هايش را در حالتي که کف آنها را به هم چسبانده است، مقابل قفسه سينه اش بگيرد، چه فکري مي کنيد؟ حتما با خودتان مي گوييد در حال دعا کردن است يا درخواستي از شما دارد. اما اگر در کامبوج باشيد، بايد بدانيد که اين کار نشانه سلام کردن است.

مردم کامبوج وقتي مي خواهند با يکديگر سلام و احوالپرسي کنند، بدن شان را در چنين وضعي قرار مي دهند. نکته جالب ديگر اين است که هر چه دست هاي فرد بالاتر باشد، نشان دهنده احترام بيشتري است که او نسبت به طرف مقابل ابراز مي کند.

براي همين مردم کامبوج سعي مي کنند هنگام سلام دادن، دستشان را خيلي پايين نگيرند.

دست تکان دادن؛ سلام يا خداحافظ

در بيشتر کشورهاي دنيا، دست تکان دادن به معناي سلام کردن يا خداحافظي است. اما در کشورهاي شرق آسيا اين کار بيشتر نمايشي به حساب مي آيد و در بعضي کشورها مانند ژاپن يا آمريکاي لاتين به معناي «نه» يا به طور کلي پاسخ منفي است.

در هندوستان هم دست تکان دادن به معناي اين است که از طرف مقابل بخواهيم به طرف ما بيايد بنابراين مشخص است که اگر کاري را بدون آگاهي از فرهنگ و سنت کشورهاي ديگر انجام دهيم، گاه حتي ممکن است آنچه منظورمان بوده به اشتباه به طرف مقابل منتقل شود و نتوانيم نظر خود را بيان کنيم.

اينها فقط گوشه اي از تفاوت هاي فرهنگي مردم دنيا در مورد آداب معاشرت و يک سلام و احوالپرسي ساده است. پس اگر قصد سفر داريد، داستان مفصل اختلاف هاي فرهنگي را از اين مجمل بخوانيد.

آلمان؛ بلند صحبت نکنيد

صحبت کردن در حالي که دست هاي فرد در جيبش است، از نظر خيلي ها پسنديده نيست اما آلماني ها اين کار را بشدت بد مي دانند و آن را بي احترامي بزرگي به حساب مي آورند.

آنها مردمي قانونمند هستند که بيشتر از ساير مردم دنيا براي خودشان قانون و مقررات دارند بنابراين وقتي قرار است با يکي از اهالي اين کشور ملاقات کنيد، بايد حواستان خيلي جمع باشد.


بلند صحبت کردن يا آدامس جويدن در جمع از نظر آنها کار خوبي نيست و انتظار هم ندارند کسي براي کار اداري به خانه آنها تلفن بزند؛ مگر در مواقع اضطراري.

چيني ها؛ سلام کردن فقط با يک حرکت

در چين هم مانند بسياري ديگر از نقاط دنيا، دست دادن شيوه معمول و مرسوم ملاقات هاست اما گاهي مردان چيني ترجيح مي دهند حرکات سر را هم به دست دادن شان اضافه کنند. خانم ها هم معمولا فقط با هم دست مي دهند.

در اين کشور پهناور گاهي حتي فرصت سلام کردن هم چنان محدود است که آنها ناچار مي شوند فقط به حرکت دادن سر اکتفا کنند.

اما هنگامي که با يک گروه چيني آشنا مي شويد، ممکن است آنها با دست زدن به شما خوشامد بگويند که انتظار مي رود شما هم با آنها دست بزنيد و جوابشان را بدهيد.

خوب است بدانيد اگر با چيني ها ملاقات مي کنيد، هميشه بايد آنها را با نام خانوادگي شان صدا بزنيد و تا زماني که خودشان از شما نخواسته اند، به هيچ وجه اسم کوچک شان را به کار نبريد.

البته اگر روزي به چين سفر کرديد و با کسي همصحبت شديد، يادتان باشد چيني ها اغلب خيلي رک و مستقيم حرف نمي زنند.

ايتاليا حرکات بدن به جاي کلام

ايتاليايي ها بيشتر از اين که منظورشان را با کلمات و جملات بيان کنند، از زبان بدن کمک مي گيرند. آنها به نگاه چشم در چشم اهميت زيادي مي دهند و هنگام صحبت حتما بايد به صورتشان نگاه کنيد. زماني که فرد بزرگ تري وارد مي شود، حتما بايد از جاي خود بلند شويد و به او احترام بگذاريد.

همچنين هنگام ورود به ساختمان، مردها بايد کلاه خود را در بياورند ولي از نظر ايتاليايي ها در آوردن کفش کاري ناپسند است.

استراليايي ها فقط صندلي جلوي تاکسي

استراليايي ها آدم هاي خوش قولي هستند و براي همين اگر قرار ملاقاتي با آنها داشته باشيد حتما بايد حدود 15 دقيقه زودتر از ساعت تعيين شده در محل ملاقات حاضر شويد؛ در غيراين صورت، آنها رفتار شما را بي احترامي به حساب مي آورند.

در ضمن اگر آنها بخواهند سوار تاکسي شوند حتما در صندلي جلوي ماشين خواهند نشست؛ چون کسي که به تنهايي روي صندلي عقب مي نشيند از نظر آنها آدمي مغرور است و با اين کار مي خواهد ژست بگيرد.

سنگاپور؛ آدامس جويدن ممنوع!

در سنگاپور هيچ وقت نبايد سر کسي را لمس کنيد؛ حتي بچه ها. در اين کشور قوانين خاصي هم وجود دارد که بي توجهي به آنها مي تواند مشکلات زيادي را براي فرد ايجاد کند، مثلا سيگار کشيدن در مکان هاي عمومي يا جويدن آدامس ممنوع است.

همچنين خوب است بدانيد در اين کشور هيچ شهروندي نبايد در خيابان آب دهان بريزد؛ در غير اين صورت پليس حتما با او برخورد خواهد کرد.

فرانسه؛ خميازه نکشيد

خميازه کشيدن و خاراندن بدن و همچنين جويدن آدامس در محيط هاي عمومي در کشور فرانسه اصلا پذيرفته شده نيست و فرانسوي ها اين کار را بسيار بي ادبانه مي دانند. در اين کشور برخلاف بسياري ديگر از نقاط دنيا، اگر مهمان کسي شديد حتما بايد صبر کنيد تا ميزبان غذايش را شروع کند.

يونان؛ فريادهاي دوست داشتني

مردان يوناني وقتي به هم مي رسند، اگر آشنا و صميمي نباشند فقط با يکديگر دست مي دهند و البته سعي مي کنند هنگام دست دادن چشم در چشم طرف مقابل داشته باشند. اما دوستان صميمي و اعضاي خانواده، شيوه ديگري دارند؛ آنها وقتي همديگر را مي بينند به آرامي به پشت هم ضربه مي زنند و يکديگر را در آغوش مي گيرند و با اين کار علاقه خود را به ديگري نشان مي دهند.

اين قضيه در مورد خانم ها فرق مي کند و آنها اغلب وقتي دوستي را مي بينند، گونه همديگر را مي بوسند. زماني که خانم ها براي اولين بار با يکديگر ملاقات مي کنند نيز دست دادن تنها راه برقراري ارتباط است.

در ضمن بايد بدانيد يوناني ها معمولا با صداي بسيار بلند و با هيجان زيادي صحبت مي کنند که شايد براي مردم ديگر نقاط دنيا عجيب و غيرمعمول باشد. گاهي ممکن است به اشتباه تصور شود که آنها در حال فرياد کشيدن هستند يا دعوايي ميانشان رخ داده است، در حالي که اين شيوه معمول صحبت کردن مردم يونان با يکديگر است. آنها هنگامي که با هم صحبت مي کنند ترجيح مي دهند نزديک به هم بايستند و حتي دور بودن از فرد گوينده را بي احترامي تلقي مي کنند.

سوئيس مراقب دست ها باشيد

سوئيسي ها هم قوانين جالبي دارند. آنها بيشتر از بقيه مردم دنيا به وقت شناسي اهميت مي دهند و اصلا خوششان نمي آيد مهمانان شان دير برسند.

نکته جالب ديگر اين است که هنگام صرف غذا در ملاقات هاي رسمي بايد دست ها را روي ميز بگذاريد و نه روي پاهايتان؛ البته در تمام اين مدت هم بايد مراقب باشيد که آرنج ها روي ميز نباشد.

کوتاه و مرتب کردن ناخن ها در حضور فردي ديگر نيز از نظر آنها کاري بي ادبانه است.

تونس؛ دست دادن هاي گرم و طولاني

تونسي ها هنگامي که يکديگر را ملاقات مي کنند، به گرمي با هم دست مي دهند و البته مدت زماني به نسبت طولاني، اين کار را ادامه مي دهند. آنها با انجام چنين کاري مي خواهند محبت و صميميت بيشتري را بين خودشان و طرف مقابل ايجاد کنند البته در صورتي که فردي را اصلا نشناسند يا براي اولين بار با او ملاقات کنند، يک دست دادن کوتاه يا تکان دادن سر هم کافي خواهد بود. خانم هاي تونسي هم وقتي به يکديگر مي رسند، همديگر را يک بار مي بوسند.

دست دادن هاي طولاني

در کشورهاي عربي مردها معمولا با هم دست مي دهند و يکديگر را در آغوش مي گيرند اما دست دادن عرب ها معمولا طولاني تر از اروپايي هاست ولي نه به محکمي دست دادن آنها. زن ها و مردها نيز به طور معمول در اجتماع تماسي با يکديگر ندارند و با هم دست نمي دهند.

هندوستان؛ تعظيم قبل از دست دادن

هندي ها وقتي به يکديگر مي رسند، در حالي که کف دست هايشان را به هم چسبانده اند کمي خم مي شوند و سرشان را پايين مي آورند. اين کار معمولا قبل از دست دادن در ملاقات هاي رسمي انجام مي شود.

خانم هاي هندي معمولا چندان تمايلي ندارند که با مردها دست بدهند و به همين دليل فقط همان رسم ديرين را انجام مي دهند.

زماني که هندي ها با بزرگ ترها ملاقات مي کنند ابتدا بايد با دست راست شان پاي فرد بزرگ تر را لمس کنند و پس از آن، دستشان را به قفسه سينه خود بزنند و بعد مي توانند کف دست ها را به هم بچسبانند و سلام کنند.

موضوع جالب توجه در هندوستان اين است که آنها چندان تمايلي به در آغوش گرفتن يکديگر يا بوسيدن ندارند و از اين کار خودداري مي کنند.

موزامبيک؛ دست زدن قبل از سلام

مردم موزامبيک به سلام کردن خيلي اهميت مي دهند. در اين کشور زماني که ديگران را مي بينيد و مدتي با آنها همراه هستيد، حتما بايد سلام و احوالپرسي کنيد؛ حتي اگر آنها را نشناسيد. در بعضي از مناطق اين کشور مردم قبل از سلام کردن و دست دادن، سه مرتبه دماغ شان را با دست لمس مي کنند و پس از آن دستشان را به طرف فرد مقابل دراز خواهند کرد.

نکته قابل توجه اين است که در موزامبيک اگر دو مرد در حالي که دست هاي يکديگر را در دست گرفته اند، در خيابان قدم بزنند و راه بروند اصلا جاي تعجب ندارد و از نظر آنها کار عجيبي انجام نشده است. آنها با گرفتن دست يکديگر فقط محبت و صميميت شان را نشان مي دهند.

ژاپن؛ تعظيم به جاي دست دادن

در سرزمين خورشيد تابان، زماني که مردم با يکديگر ملاقات مي کنند يا هنگام خروج از منزل، تعظيم کردن را به دست دادن و در آغوش گرفتن ترجيح مي دهند. هنگام تعظيم هم هرقدر بيشتر خم شوند و مدت بيشتري را در اين وضع بمانند، احترام بيشتري به فرد مقابل گذاشته اند.

البته با اين که دست دادن در فرهنگ سنتي ژاپني ها جايي ندارد ولي براي کساني که اهل ساير کشورها هستند يا در ملاقات هاي رسمي و کاري معمولا تعظيم کردن جاي خود را به دست دادن مي دهد.