بزرگنمايي:

بازاریابی سیاسی - ستاره ایوبی: فرایند یک استارت آپ موفق این طور شکل می گیرد که افراد در مورد چند ایده با هم به گفتگو می نشینند ، یکی از ایده ها را انتخاب کرده و شروع به اجرایی ساختن آن می نمایند. در این بین سرمایه اولیه را یا خود تیم تامین می نماید یا آن که سرمایه گذار انجل یا vc اقدام به تامین سرمایه مینماید. پروسه تحقیق و پژوهش ادامه می یابد تا آنکه محصول اولیه تولید و ارزیابی شود. پس از رفع نواقص کار برای تولید انبوه مراحل بعدی کار طی می شود. این بهترین حالت یک استارت آپ از مرحله seed تا مرحله رشد کامل و عرضه محصول به بازار های بزرگ است.
اما همیشه این فرایند به همین خوبی که مطرح شد پیش نمی رود!
در هر مرحله از مراحل استارت آپ امکان ایجاد اختلاف نظر و یا بروز ایرادات و مشکلاتی هست. به طور مثال تیم در مرحله pre – seed و seed که هنوز یک گروه محسوب می شود و شرکتی تشکیل نداده بسیار متزلزل است اما در همین دو مرحله ایده هایی رد و بدل شده و توافقات اولیه ای ایجاد شده است. گاهی همین مذاکرات ، برای صاحب ایده یک سری اطلاعات محرمانه محسوب می شود که در صورت افشای آن ها ممکن است ایده به قول معروف سوخت شود. یا آنکه در مرحله تولید اولیه ، اگر نحوه همکاری تیم ، درصد سود و زیان ، ساعات مشارکت ، میزان مشارکت ، سهم و آورده هر فرد مشخص نباشد ، ممکن است تیم را تا مرز فروپاشی پیش ببرد.
قانون نیست ! تنها راه نوشتن قرارداد است!!
اهمیت قرارداد نویسی در تیم های استارت آپ بسیار زیاد است ، چرا استارت آپ ها یک پدیده تقریبا جدید در کشور هستند که هنوز قانون جامعی برای حمایت از آنها وجود ندارد و قوانین موجود نمی تواند همه موارد را پوشش دهد. وقتی یک تیم استارت آپ در مراحل ابتدایی کار خود ، یعنی زمانی که اقدام به بستن تیم می نماید ، تمام حدود تکالیف و وظایف هم گروهی ها را مشخص نماید ، اختلاف نیز کمتر بروز می کند و حتی در صورتی که اختلافی هم ایجاد شود به راحتی با مراجعه به داور یا دادگاه ، اختلاف به طریقی که در قرارداد ذکر شده حل و فصل می شود و هیچ یک از اعضای تیم با مشکل برخورد نمی کند.
در این مورد مثالی می زنم : سه نفر در مورد تولید یک نرم افزار به مذاکره نشسته و توافق کردند که هر کدام از آن ها 10 ساعت در هفته به صورت رایگان در محلی خاص جمع شده تا ظرف 4 ماه آینده نرم افزار آماده شود. هر کدام هم تعهد کرده اند مبلغ ده میلیون تومان برای تامین هزینه ها ، پرداخت نمایند. در طول مدت یکی از اعضا مبلغ تعهد شده را پرداخت نمی کند. یکی دیگر از اعضا هم ایده را با یک تیم قوی طرح کرده و در حال اجرایی ساختن آن است ( ایده را دزدیده! ). در این حالت عضوی که صاحب ایده بوده هم مبلغ ده میلیون تومان خسارت دیده ، هم ایده و اطلاعات محرمانه مربوط به آن را از دست داده و هم زمان خود را بیهوده صرف نموده است. حال آنکه اگر این سه نفر یک قرارداد در مورد نحوه همکاری ، ساعات کار ، مبالغی که باید پرداخت کنند ، تعهد نسبت به عدم افشای اطلاعات و مواردی از این دست را ذکر کرده و نسبت به آن توافق می کردند امکان بازدارندگی وجود داشت.
نویسنده: ستاره ایوبی
🔵کارشناس ارشد حقوق خصوصی
🔵فعالیت درزمینه مشاوره های قراردادی و ثبت برند ولوگو و سایر خدمات ثبتی
🔵مطالعه و پژوهش تخصصی حوزه حقوق استارت آپ ها
🔵 تجربه قرارداد نویسی در حوزه کسب و کارهای نوپا (سرمایه گذاری- فرانشیز-لایسنس-NDA و …)
🔵 همکاری با روزنامه هایی همچون افتاب یزد،شهروند و صوراسرافیل در زمینه یادداشت های حقوقی
🔵همکاری با خبرگزاری های مختلف مانند میزان و ایلنا