بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - شهر سخت افزار / کمپانی «اینتل» به تازگی پردازنده‌های نسل دهم، موسوم به Comet Lake-S را برای کلاس دسکتاپ میانی (MSDT) معرفی کرده است. آن‌طور که پیداست، این کمپانی در پردازنده‌های Core i5 این خانواده از دو تراشه متفاوت استفاده می‌کند. برخی منابع به تازگی متوجه شده‌اند که تفاوت‌هایی در CPUهای Core i5 وجود دارد. این تفاوت چه بوده و آیا لازم است که به آنها توجه کنیم؟
برخی منابع، متوجه شده‌اند که کمپانی اینتل دو نمونه متفاوت از سیلیکون و تراشه‌های سری Core i5 را روانه بازار کرده است. علی رغم تفاوت‌هایی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، عملکرد هر دو گروه یکسان بوده و آن‌طور که پیداست، تفاوتی در عملکرد نهایی آنها وجود ندارد. داستان از چه قرار است؟
به گفته این منابع، این دو خانواده متفاوت از تراشه‌های Core i5 را درسری های Q0 و G1 وارد بازار کرده است که در برخی مدل‌ها، دو نمونه از آنها وجود دارد. سری نخست از تراشه‌های Core i5 شامل مدل‌هایی است که از سیلیکون 10 هسته‌ای، مشابه با تراشه‌ای که در پردازنده Core i9-10900K استفاده می‌شود، بهره می‌برند. ابعاد (die) این تراشه‌ها 200 mm² است. در این گروه (Q0) ارتباط بین تراشه و سطح IHS با لحیم پُر شده و در نتیجه انتقال حرارتی مناسبی خواهند داشت.
در این گروه اینتل تعداد 4 هسته و 8 رشته را غیر فعال کرده و آنها با 6 هسته و 12 رشته فعال شده‌اند. در گروه دوم (G1) داستان به گونه‌ای دیگر رقم خورده و تفاوت فیزیکی آنها با سری Q0 نسبتاً زیاد است. در این گروه اینتل از تراشه‌های استاندارد 6 هسته/12 رشته‌ای استفاده کرده و به جای لحیم (STIM) از خمیر حرارتی استفاده می‌کند. با توجه به توان حرارتی پردازنده‌های Core i5، می‌توان گفت که استفاده از خمیر حرارتی نیز برای آنها کافی بوده اما بدیهی است که استفاده از STIM منجر به انتقال بهتر حرارت می‌شود؛ خصوصاً زمانی که از قابلیت‌هایی نظیر ASUS APE یا ASRock BFB به منظور افزایش قدرت استفاده شود.
افزون بر این موارد، پردازنده‌های Q0 و G1 از کدهای متفاوت در بخش مشخصات استفاده می‌کنند. در جدول درون متن، می‌توانید کدهای پردازنده‌های Core i5 را مشاهده کنید. دومین راهی که شما را از این تفاوت آگاه می‌کند، بخش زیرین پردازنده‌ها است. در تصاویر مطلب، این تفاوت مشهود است. ظاهراً کدهایی که بر روی سطح IHS پردازنده چاپ می‌شود، بیانگر نوع تراشه هستند. در حال حاضر به نظر می‌رسد که اینتل هر دو گروه را به صورت یکسان در سراسر جهان توزیع کرده و آنها منحصر به یک بازار خاص در جهان نیستند.
از سوی دیگر، همان‌طور که در ابتدای متن نیز بدان اشاره شد، ظاهراً تفاوت عملکرد در هر دو گروه یکسان بوده اما به نظر می‌رسد که خانواده Q0ها از قابلیت حرارتی بهتری برخوردار هستند. شایان ذکر است که این مسئله تنها مربوط به پردازنده های ضریب بسته و غیر K است.